"จิตกับใบไม้"

" .. ขณะนี้เรานั่งอยู่ในป่าที่สงบ "ที่นี่ไม่มีลม ใบไม้จึงนิ่ง" เมื่อใด "ที่มีลมพัด ใบไม้จึงไหวปลิว"

จิตก็ทำนองเดียวกับใบไม้ "เมื่อสัมผัสกับอารมณ์ มันก็สะเทือนไปตามธรรมชาติของจิต" เรายิ่งรู้ธรรมะน้อยเพียงไร ใจก็จะรับความสะเทือนได้มากเพียงนั่น "รู้สึกเป็นสุข ก็ตายด้วยความสุข รู้สึกเป็นทุกข์ ก็ตายด้วยความทุกข์อีก" มันจะไหลไปเรื่อย ๆ .. "

"เหมือนกับใจ คล้ายกับจิต"
พระโพธิญาณเถร (หลวงปู่ชา สุภัทโท)