ในสมัยพุทธกาล มีคนตั้งคำถามกับพระภิกษุอยู่บ่อยๆ ว่าประพฤติพรหมจรรย์เพื่ออะไร ท่านมักจะตอบว่าเพื่อกำหนดรู้ทุกข์ พระพุทธองค์ทรงยืนยันหลายครั้งว่าเป็นคำตอบที่ถูกต้อง

ตรงนี้คือหัวใจสำคัญ การดับทุกข์โดยสิ้นเชิงนั้นเกิดจากความรู้แจ้งในทุกข์ เราพึงระลึกในการเจริญสมาธิภาวนาทุกๆ ครั้งว่า เราปฏิบัติเพื่อความเข้าใจสิ่งทั้งปวงตามความเป็นจริง

หากเราปฏิบัติเพียงเพื่อหลบหนีความไม่สบายใจบางอย่าง หรือเพื่อให้เกิดสภาวะทางจิตบางประการ ไม่ว่าจะทำได้ดีเพียงใด เราก็ยังปฏิบัติวกวนอยู่ในโลกวิสัย

ในการปฏิบัติเพื่อความหลุดพ้น เมื่อเริ่มเจริญสมาธิภาวนาในแต่ละครั้ง เราต้องสร้างและรักษาความใส่ใจอย่างเต็มที่ว่า “ขณะนี้ ในกายในใจของเรา เกิดอะไรขึ้น”

ธรรมะคำสอน โดย พระอาจารย์ชยสาโร
แปลถอดความ โดย ปิยสีโลภิกขุ