ถ้าคนเราฝึกช้างได้ทำไมจะฝึกจิตใจตนเองไม่ได้
สามเณรอีกรูปหนึ่งระหว่างเดินธุดงค์ เห็นควาญกำลังฝึกอบรมช้างก็เกิดความคิดขึ้นมาว่าถ้าคนเราฝึกช้างได้ทำไมจะฝึกจิตใจตนเองไม่ได้ ท่านจึงเกิดกำลังใจในการปฏิบัติจนพ้นทุกข์พ้นกิเลสได้ในที่สุด จิตใจของผู้ที่มีความพร้อมและสงบแล้ว ไม่ว่าจะเดินธุดงค์หรือในชีวิตประจำวัน สิ่งต่างๆ ที่มากระทบนั้นแทนที่จะรู้สึกว่าเป็นอุปสรรค กลับเห็นว่าเป็นสิ่งที่สอนธรรมะเสียมากกว่า เพราะจิตใจพร้อมที่จะเห็นความไม่เที่ยง ความเป็นทุกข์และเป็นอนัตตาของทุกสิ่งทุกอย่าง
คัดตัดตอนจากหนังสืออักษรส่อสาร โดยพระอาจารย์ชยสาโร