คนฉลาดจำนวนมากดำเนินชีวิตอย่างไม่รู้จักตน จึงเบียดเบียนตนอยู่เรื่อย ส่วนผู้มีปัญญารู้จักตน จึงไม่ยอมเบียดเบียนตน


"ความแตกต่างระหว่างคนฉลาดและคนมีปัญญา เห็นชัดในการเบียดเบียนตัวเอง คนฉลาดจำนวนมากดำเนินชีวิตอย่างไม่รู้จักตน จึงเบียดเบียนตนอยู่เรื่อย ส่วนผู้มีปัญญารู้จักตน จึงไม่ยอมเบียดเบียนตน

การเบียดเบียนตนทางร่างกาย มีตั้งแต่การใช้ยาเสพติดทั้งที่ผิดกฎหมาย และที่ไม่ผิดกฎหมาย เช่น สุราและบุหรี่ เป็นต้น (ผู้มีปัญญารู้ว่าโทษที่เกิดนั้นเกิดกับกายไม่เกี่ยวกับกฎหมาย) การกินอาหารที่มีโทษต่อร่างกาย เช่น อาหารขยะทั้งหลาย การพักผ่อนไม่เพียงพอต่อความต้องการของกาย การไม่ออกกำลังกายให้พอดีกับความต้องการของร่างกาย เป็นต้น

ส่วนการเบียดเบียนตนทางจิต คือ การปล่อยให้กิเลสคือเหตุให้เกิดทุกข์ทั้งในชาตินี้และชาติหน้า ได้ครอบงำและบงการความรู้สึกนึกคิด จนในที่สุดชีวิตตนกลายเป็นหุ่นเชิดของกิเลส ต้องยึดทรัพย์สมบัติ ฐานะทางสังคม ชื่อเสียง ฯลฯ เป็นเครื่องปลอบใจ"

พระอาจารย์ชยสาโร

3,191







จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย