กวีธรรมะ

เรื่องที่ ๒๙ : พระมาโปรด
โดย : เวทิน ศันสนียเวทย์


ร่างพระสงฆ์ทรงศีลชินศรี
ยืนอยู่นี่มีจิตคิดสงสาร
อนุเคราะห์ผู้ป่วยด้วยศีลทาน
ชี้ทางผ่านทางไปให้ก้าวเดิน ฯ

หนึ่งชีวิตคิดเถิดประเสริฐแล้ว
นึกถึงแก้วล้ำค่าอย่าห่างเหิน
ถึงร่างกายเจ็บปวดรวดร้าวเกิน
ใจจะเพลินความดีทวีบุญ ฯ

คอยตะล่อมล้อมใจอย่าให้ฟุ้ง
ตั้งใจมุ่งเป้าหมายคลายว้าวุ่น
หลับตานึกตรึกไว้ให้ละมุน
ใจอบอุ่นอบอวนรับส่วนดี ฯ

ภาวนาวิสุทธิ์พุทโธไว้
ส่งดวงใจเพ่งมองจ้องที่นี่
บริกรรมทำไว้ให้เกิดมี
รับรังสีแสงธรรมส่องนำใจ ฯ

ปลงอายุลุล่วงหยุดหน่วงขันธ์
ชีวิตนั้นเกิดดับลับลาได้
อนิจจังสังขารผ่านพ้นไป
สุคติหวังไว้ในวันลา ฯ

ก่อนก้าวสู่ภพใหม่อันใสสด
ใจกำหนดความดีมีคุณค่า
ยิ่งเจ็บก็ยิ่งนึกยิ่งตรึกตรา
จะพบว่าดวงแก้วแววที่ใจ ฯ





จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย