สมณะ นี้ไม่เป็น เช่นข้าศึก
ในส่วนลึก ส่วนตื้น ย่อมชื่นหวาน
มีเมตตา ไมตรี ไม่มีประมาณ
ทุกสถาน บ้านเรือน คือเพื่อนเรา

ไม่หวาดหวั่น ผองภัย ที่ในหล้า
ไม่เป็นข้า ศึกสักนิด เป็นมิตรเขา
กับชายหญิง จริงใจ ทั้งใหญ่เยาว์
ไม่รู้จัก คำว่าเอา เข้าตนเอง

อันคนเรา ครอบครอง ระบอบแบ่ง
เที่ยวถือสิทธิ์ นี้ไม่เป็น เช่นข้าศึก
แม้ของใคร อยู่ข้างหน้า ข้าไม่เกรง
เอาเป็นของ ข้าเอง ก็แล้วกัน

จึงเกิดการ แย่งชิง ในสิ่งสรรพ
สวรรค์กลับ เป็นนรก ตกสวรรค์
มิตรก็กลาย เป็นศัตรู ลบหลู่กัน
โลกก็พลัน เป็นทะเล อเวจี