พุทธศาสนสุภาษิต

หมวดที่ ๓ การศึกษา

 

หินชจฺโจปิ เจ โหติ อุฏฺฐาตา ธิติมา นโร
อาจารสีลสมฺปนฺโน นิเส อคฺคีว ภาสติํ

คนเราถึงมีชาติกำเนิดต่ำ แต่หากขยันหมั่นเพียร มีปัญญาประกอบด้วย
อาจาระและศีลก็รุ่งเรืองได้ เหมือนไฟถึงอยู่ในคืนมืดก็สว่างไสว

 

โน เจ อสฺส สกา พุทฺธิ วินโย วา สุสิกฺขิโต
วเน อนฺธมหึโสว จเรยฺย พหุโก ชโน

ถ้าไม่มีพุทธิปัญญาแลมิได้ศึกษาระเบียบวินัย
คนทั้งหลายก็จะดำเนินชีวิตเหมือนดังกระบือบอดในกลางป่า

 

สากจฺฉาย ปญฺญา เวทิตพฺพา

ความมีปัญญา ย่อมรู้ได้จากการสนทนา

 

ปุตฺเต วิชฺชาสุ ฐาปย

บิดามารดา พึงให้บุตรเรียนศิลปวิทยา

 

โยคา เว ชายเต ภูริ

ปัญญา ย่อมเกิดขึ้น เพราะการฝึกฝน

 

ปญฺญาว ธเนน เสยฺโย

ปัญญานั่นแหละ ประเสริฐกว่าทรัพย์

 

สุสฺสูสํ ลภเต ปญฺญํ

ผู้ตั้งใจศึกษา ย่อมได้ปัญญา

 

ปญฺญา นรานํ รตนํ

ปัญญาเปรียบเสมือน เครื่องประดับแห่งตน

 

ปญฺญา โลกสฺมิ ปชฺโชโต

ปัญญาเป็นแสงสว่างในโลก

 

อวิทฺทสู มารวสานุวตฺติโน

คนโง่ มักตกอยู่ในอำนาจ แห่งมาร

 

 






จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย