.
 "ท่านสอนให้ปราบตัวเอง"

" .. พระพุทธเจ้า "จึงสอนให้ปราบตัวเองนี่แหละ อย่าไปคิดปราบคนอื่น" เมื่อปราบใจตัวเองได้ ห้ามใจตัวเองได้แล้วอย่างนี้นะ "มันก็ไม่มีความเดือดร้อนอะไร" มันจะเดือดร้อนอะไร เช่น "เขาด่ามาเนี่ยเรา ก็ไม่ด่าตอบซะ" แล้วเรื่องมันก็ไม่ลุกลามต่อไปอีก

"เราก็ไม่ยึดเอาคำด่า ของเขามาไว้ในใจ" มาวิตกวิจารณ์ว่าคนนั้นด่าเรา คนนี้ด่าเรา คนนั้น เสียดสีเรา ไม่วิตกมันแหละ เพราะอันนั้นมันเป็นสมบัติของคนอื่นเขาต่างหาก คำด่าว่าเสียดสีนั่นมันไม่ใช่สมบัติเราแล้ว "มันก็เป็นของไม่ดี เราจะไปยึดเอามาทำไม" ก็สอนใจตัวเองเข้าไปอย่างนี้นะ

เมื่อสอนใจตัวเองได้ มันปลงก็วางได้ "เมื่อได้กระทบกระทั่งกับเรื่องไม่ดี แต่ละครั้ง ๆ เราก็เอาชนะใจตัวเองได้" ไม่ยึดไม่ถือเอาไว้ในใจนานไป ๆ มันก็รู้เท่าทัน แล้วบัดนี้เรื่องไม่ดีเรื่องชั่วต่าง ๆ กระทบกระทั่งมา มันก็ไม่ตื่นเต้นไม่หวั่นไหว "เพราะฝึกมาแล้วนี่ ฝึกปล่อย ฝึกวางมาแล้ว จนชินเลยทีเดียว" มันต้องเป็นอย่างนี้นา .. "

"ธรรมโอวาทหลวงปู่เหรียญ"
พระสุธรรมคณาจารย์ (หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ)