"ภาวนาค้นหาจิต"

" .. ฉะนั้น "พระพุทธเจ้าจึงสอนให้ค้นหาจิต" คือ "ภาวนาพุทโธ" เอาจิตมารวมอยู่ในพุทโธอันเดียว จึงจะเห็นจิต "การค้นหาจิตเราจะต้องทำภาวนาพุทโธ" ทำให้จิตรวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวจึงจะเห็นจิตของตน

เมื่อเราค้นหาจิตเห็นจิตแล้ว และเห็นว่านี่คือต้นตอของจิต ของสิ่งทั้งปวงที่มี อยู่ในโลกนี้ "จิตที่มากหลายอย่างนั้น มันออกไปจากจิตอันเดียวนี้" เมื่อจิตอยู่นึ่งกับพุทโธอันเดียว สรรพกิเลสทั้งหลายก็ไม่มี "แล้วจงใช้สติประคองจิตอันนั้นให้นิ่่งอยู่กับพุทโธอันเดียวเสียก่อน" อย่าให้ส่งส่ายไปมาทุกอิริยาบถทั้งสี่

ทำให้ชำนิชำนาญคล่องแคลว "จนเราจะให้อยู่ก็ได้ หรือเราจะให้คิดค้นพิจารณาในธรรมต่าง ๆ ก็ได้" หรือคิดค้นธรรมต่าง ๆ แล้ว "จะให้มานิ่งอยู่กับใจก็ได้" เมื่อเข้าถึงใจแล้วพุทโธไม่ต้องบริกรรมก็ได้ .. "

"ฝึกหัดสมาธิโดยบริกรรมพุทโธ"
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี