.
 "สติเป็นแก่นธรรม"

" .. กุศลธรรมทั้งหลาย คุณงามความดีทั้งหลาย "จะเกิดขึ้นเมื่อบุคคลอยู่กับสติแล้ว" บุญกุศล เค้ามูลกุศลทั้งหลาย มาสโมสรรวมอยู่ในสติ "สติเป็นใหญ่" เพราะเหตุนั้น ครั้นรู้อย่างนี้แล้วว่า "สติเป็นแก่นธรรม แก่นธรรมก็แม่น" อันนี้อยู่สำหรับทุกคนทีเดียว ทุกขณะมีอยู่ทุกคน

พระพุทธเจ้าตรัสรู้ของจริง ผู้จะรู้เท่าตามจริงทั้งหลายทั้งปวง มีอยู่ทุกรูปทุกนาม แต่อาศัยว่าเราหลง "จิตของเราเปรียบเหมือนเด็กอ่อน" อ่อนแออยู่ เพราะเหตุนั้นแหละ "สติเปรียบเหมือนพี่เลี้ยง" ก็เจ้าของนั่นแหละจิต นั่นแหละ พอมันระลึกขึ้นก็แม่นสติแล้ว "สตินั่นอบรมจิต" ครั้นอบรมจนมันรู้เท่าตามความเป็นจริงแล้ว มันจึงหายความหลง

สติเป็นเครื่องตี คือตีสนิมของมัน "เปรียบดวงจิตเรียกว่าความหลง" เรียกว่าอวิชชา "จิตนั่นแหละตัวอวิชชา" มันหลงเรียกอวิชชา จิตมันหลง "ขี้สนิมมันก็อยู่กับอวิชชา มันหลงนั่นแหละ" ขี้สนิมโอบมัน ความหลงนั่นแหละ .. "

"อนาลโยวาทะ" (หลวงปู่ขาว อนาลโย)
โดย นพ. อวย – ม.ร.ว. ส่งศรี เกตุสิงห์