พจนานุกรมพุทธศาสน์

หมวด เหมันตฤดู - ให้โอกาส

เหมันตฤดู - ให้โอกาส

เหมันตฤดู ฤดูหนาว

ให้กล่าวธรรมโดยบท สอนธรรมโดยให้ว่าพร้อมกันกับตน คือว่าขึ้นพร้อมกัน จบลงพร้อมกัน (สิกขาบทที่ ๓ แห่ง มุสาวาทวรรค ปาจิตติยภัณฑ์)

ให้ทานโดยเคารพ ตั้งใจให้อย่างดีเอื้อเฟื้อแก่ของที่ตัวให้และผู้รับทานไม่ทำอาการดุจทิ้งเสีย

ให้นิสัย ดู นิสัย

ให้ลำบาก ดู วิเหสกกรรม

ให้โอกาส ดู โอกาส

---