"ความว่างที่แท้จริง"

" .. "จิตเป็นเหมือนกับความว่างซึ่งภายในนั้นย่อมไม่มีความสับสนและความไม่ดีต่างๆ" ดังจะเห็นได้ "ในเมื่อดวงอาทิตย์ผ่านไปในที่ว่างนั้น ย่อมส่องแสงไปได้ทั้งสี่มุมโลก" เพราะว่าเมื่อดวงอาทิตย์ขึ้น "ย่อมให้ความสว่างทั่วพื้นโลก"

"ความว่างที่แท้จริงนั้น มันก็ไม่ได้สว่างขึ้น" และ "เมื่อดวงอาทิตย์ตก ความว่างก็ไม่ได้มืดลง" ปรากฏการณ์ของความสว่างและความมืด ย่อมสับเปลี่ยนซึ่งกันและกัน "แต่ธรรมชาติของความว่างนั้นยังคงไม่เปลี่ยนแปลงอยู่นั่นเอง จิตของพุทธะและของสัตว์โลกทั้งหลาย" ก็เป็นเช่นนั้น .. "

"จิตคือพุทธะ"
(หลวงปู่ดูลย์ อตุโล)