"สมบัติของพระ"

" .. สมบัติของพระท่านไม่เอามากอะไรนัก "ศีลสมบัติ สมาธิสมบัติ ปัญญาสมบัติ วิมุตติสมบัติ หรือวิมุตติญาณทัสสนะสมบัติ" พอ พอแล้ว "นี่สมบัติของพระ" พอสมบัตินี้แล้วพอ ปล่อยหมดโลกไม่มีอะไรเหลือ

"เพราะสมบัติอันนี้ล้นค่าแล้ว" พุทธศาสนานี้เท่านั้นที่จะได้สมบัติที่ล้นค่านี้มา "ศีลสมบัติ สมาธิความสงบร่มเย็นเป็นสุข แน่นหนามั่นคง" ไม่หวั่นไหวโยกคลอน

"ปัญญาความเฉลียวฉลาดรอบตัว ไม่ว่าจะภายในภายนอก" ปัญญาใช้รอบตัว "สติเป็นสำคัญเคยพูดเสมอ สติ จากนั้นพอปัญญาซักฟอกเรียบร้อยๆ เข้าไปโดยลำดับจนกระทั่งวิมุตติหลุดพ้น นี่ปัญญา"

"ปัญญานี้ทำให้หลุดพ้น" หลุดพ้นแล้วยังไม่แล้ว "วิมุตติญาณทัสสนะ ยังความรู้รอบในความหลุดพ้นของตน" นี่แหละเห็นไหม "สันทิฏฐิโก พ้นแล้วยังรู้ว่าพ้นอีก".. "

(หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)