"รู้อะไรไม่เท่า รู้ใจตน" (หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี)

 วิริยะ12  


 "รู้อะไรไม่เท่า รู้ใจตน"

" .. "การอบรมภาวนานั้นหมายความว่า ทำใจของตนให้เป็นอารมณ์อันเดียว" อยู่ในจุดเดียวให้รู้ใจของตนว่า คิดดีคิดชั่วหยาบและละเอียดอยู่ตลอดเวลา ยืน เดิน นั่ง นอน

"คิดดีก็พยายามประครองอารมณ์นั้นไว้ให้เกิดปิติอิ่มใจ คิดชั่วก็พยายามละทิ้ง อย่าให้ติดอยู่กับใจ" ทำความรู้เรื่องของใจเท่านี้เป็นพอ "ไม่ไปรู้เรื่องอื่น เรื่องอื่นของคนอื่นไม่ใช่เรื่องของเรา" ถ้าเราเข้าไปเกี่ยวข้องแล้วจะทำอะไรให้เราไม่ได้ภาวนา คือหัดทำความสงบของใจ "รู้ใจของตนอยู่เสมอว่า คิดดีคิดชั่วหยาบและละเอียดทุกอิริยาบถ" ไม่ต้องอยากรู้โน่นนี่ต่าง ๆ นานา มันไม่เป็นภาวนาเสียแล้ว

"รู้อะไรไม่เท่ารู้ใจของตนเอง" หากมันจะรู้ก็ให้มันเกิดเองเป็นของมัน จะไปคิดปรุงแต่งให้มันเกิดขึ้นมาใช้ไม่ได้ "เมื่อมันเกิดขึ้นก็จงรักษาสติคุมใจให้อยู่ก็แล้วกัน" .. "

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
แสดงธรรมเทศนา ณ พุทธสมาคม เมืองบันดุง 

5,610







จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย