"คนหมดบุญ" (หลวงปู่ชา สุภัทโท)
"คนหมดบุญ"
" .. "บุญในทางพุทธศาสนา คือการละบาป" เมื่อละบาปแล้วมันก็ไม่มีบาป ไม่มีบาปมันก็ไม่ร้อน ไม่ร้อนมันก็เย็น "จิตที่สงบแล้วนั้นจึงว่า เป็นกุศลจิต" ไม่คิดโมโห มันก็ผ่องใส ผ่องใสด้วยวิธีอะไร ก็ให้โยมรู้จักไว้
แหมวันนี้น่ะ "ใจมันดุเหลือเกิน ไปมองดูอะไร แม้แต่จะมองดูถ้วยในตู้ มันก็ไม่สบาย" อยากจะทุบมันทิ้งให้หมดทุกใบเลย "ไปดูอะไรก็ไม่ชอบใจไปเสียทั้งนั้น" ดูใคร ดูเป็ด ดูไก่ดูสุนัข ดูแมว ไม่ชอบใจ
แม้แต่พ่อบ้านพูดขึ้นมาก็ไม่ชอบใจ "เมื่อดูในใจของเราก็ไม่ชอบใจของเรา" ทีนี้ก็ไม่รู้จะไปอยู่ตรงไหนแล้วละ ทำไมมันถึงได้เกิดความร้อนอย่างนี้ "นั้นแหละที่เรียกว่าคนหมดบุญล่ะ"
เดี๋ยวนี้ "เรียกคนตายว่าคนหมดบุญแล้ว" ไม่ใช่อย่างนั้น "คนที่ไม่ตายแต่หมดบุญมีเยอะ คือคนที่ไม่รู้จักบุญ ใจมันเป็นแต่บาปอยู่อย่างนั้น" จึงสะสมแต่บาปอยู่ .. "
"น้ำไหลนิ่ง"
หลวงปู่ชา สุภัทโท