หลงโลกมืดกว่าหลงป่า : ท่านพ่อลี ธัมมธโร

 จำปาพร  

พระอาจารย์ลี ธัมมธโร
วัดอโศการาม
อ.เมือง จ.สมุทรปราการ


สัญญาความคิดนึกต่างๆเราจะทำให้ดีเลวย่อมไม่ได้ เพราะมันเป็นเพียงหุ่นหลอกเราเท่านั้น พระพุทธเจ้าจึงทรงแสดงว่า ใครไม่รู้จัก"ตัว" ไม่รู้จัก"กาย" ไม่รู้จัก"ใจ" ไม่รู้จัก"เงา"ของตัวเอง นั่นคือ "อวิชชา" คนที่สำคัญว่า จิตเป็นตน ตนเป็นจิต จิตเป็นสัญญา ปนเปกันไปหมดเช่นนี้ เขาเรียกว่า "คนหลง" คือเหมือนกับคนที่หลงป่า

การหลงป่านั้นย่อมจะต้องลำบากทุกๆอย่าง ทั้งอันตรายในสัตว์ป่า ทั้งลำบากในเรื่องอาหารการกินและการหลับการนอน จะมองไปทางไหนก็หาทางออกไม่พบ แต่ที่เรา "หลงโลก" นี้ก็จะยิ่งร้ายไปกว่าหลงป่าตั้งหลายเท่า เพราะจะไม่รู้จักทั้งกลางวันกลางคืนและไม่ได้พบกับความสว่างไสวเลย เพราะดวงจิตมันมืดไปด้วยอวิชชา

ฉะนั้นการที่เรามาทำความสงบอย่างนี้ก็เพื่อจะให้เรื่องราวต่างๆลดน้อยลง เมื่อเรื่องราวต่างๆน้อยไปแล้วจิตก็จะมีความสงบ เมื่อจิตได้รับความสงบก็จะค่อยๆสว่างขึ้นในตัว เกิด "วิชชา" เป็นความรู้ขึ้น ถ้าความยุ่งยากมากนัก ความรู้ก็จะไม่เกิดขึ้นได้นั่นเป็นความมืด


คัดลอกจาก
หนังสือแนวทางปฏิบัติ วิปัสสนา-กัมมัฏฐาน เล่ม ๒

พระอาจารย์ลี ธัมมธโร. มกราคม, ๒๕๕๓. หน้า ๑๒๗-๑๒๘

5,573







จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย