ครั้งหนึ่งการจราจรบนท้องถนนกรุงเทพเลวร้ายกว่าปกติจากเหตุพายุฝน อาตมาเดินทางไปอุบลเพื่อเข้าร่วมประชุมประจำปีกับคณะสงฆ์ลูกศิษย์หลวงปู่ชา การเดินทางไปสนามบินซึ่งปกติจะใช้เวลา ๓๐ นาทีกลับกลายเป็น ๒ ชั่วโมง อาตมาตกเครื่องบิน และต้องใช้เวลาอีกเกือบ ๒ ชั่วโมงเพียงเพื่อกลับไปยังจุดเริ่มต้นของการเดินทางอีกครั้ง

อาตมาภาวนาในรถเพื่อรักษาไม่ให้จิตใจขุ่นมัว หรือมัวครุ่นคิดเรื่องที่ต้องเสียเวลา อาตมาพิจารณาว่าแม้จะไม่สามารถควบคุมสภาพการจราจรหรือฝนฟ้าอากาศ แต่อาตมาสามารถเลือกได้ว่าจะรักษาจิตให้อยู่ในสภาวะที่เป็นกุศลหรืออกุศล ไม่ว่าเหตุปัจจัยภายนอกเป็นอย่างไร ทุกขณะที่จิตสงบ ตื่นรู้ เป็นการใช้เวลาที่ดีและได้กำไร อาตมาลงจากรถที่จอดหน้ากุฏิที่กรุงเทพ แม้จะเหนื่อยบ้าง แต่จิตใจยังเบาสบาย

พระอาจารย์ชยสาโร