กวีธรรมะ

เรื่องที่ ๔๓ : แต่งก่อนตาย
โดย : ประคอง ทองมา


คนสูงวัยใจยังสู้สังขาร
จึงจัดการเสริมแต่งแข่งหนุ่มสาว
ชอบชุ่มชวยสวยหรูอยู่ยืนยาว
จะขอกล่าวมาอ้างบางประเด็น ฯ

ผมดำขลับนับว่าสิ่งน่ารัก
ไม่นานนักเริ่มหงอกออกให้เห็น
คิดวิโยคโศกเศร้าทุกเช้าเย็น
ต้องยอมเป็นทาสยาทาประจำ ฯ

หนังตึงเต่งเปล่งปลั่งดังกุหลาบ
เริ่มยวบยาบยานย้อยห้อยน่าขำ
เป็นจ้ำจุดดุจช้างหนังด่างดำ
หาหมอทำเสริมผิวลบริ้วรอย ฯ

ฟันครบถ้วนส่วนสัดประภัสสร
เริ่มโยกคลอนทิ่มเหงือกเหมือนเปลือกหอย
ทั้งปวดแสบแทบบ้าน้ำตาปรอย
ต้องทยอยถอนมันใส่ฟันปลอม ฯ

ร่างอุดมสมควรได้ส่วนสัด
เริ่มวิบัติสัดส่วนเป็นอ้วนผอม
ผอมเหมือนผีพีเหมือนหมูไม่รู้ยอม
ทุ่มเงินซ่อมเสริมสร้างส่วนร่างกาย ฯ

คนลืมคิดอนิจจังของสังขาร
สิ่งประสานหลายส่วนล้วนสลาย
เกิดแล้วแก่แน่นอนเจ็บก่อนตาย
ควรขวนขวายน้อมนำธรรมแต่งใจ ฯ





จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย