กวีธรรมะ

เรื่องที่ ๒๖ : สั่งลา
โดย : เวทิน ศันสนียเวทย์


ขอสั่งเสียลูกผัวของตัวหน่อย
ขวัญจะลอยลับขวัญในวันหน้า
หนึ่งชีวิตประเสริฐเราเกิดมา
รู้คุณค่าชีวิตคิดให้ดี ฯ

พ่อรักลูกถูกทางอย่าขวางลูก
ชี้ทางถูกทางควรให้ถ้วนถี่
ลูกรักพ่อก็ทำตามพ่อชี้
ลูกจะมีโชคชัยไม่ขาดแคลน ฯ

ขยันทำการงานประสานกิจ
รู้จักคิดให้กว้างเรื่องวางแผน
จะโชคดีมีชัยในด้าวแดน
ต้องหนักแน่นนึกนำทำเรื่อยไป ฯ

เมื่อมีแล้วช่วยคนสนใจบ้าง
เป็นตัวอย่างที่ดีชี้ทางได้
อนุเคราะห์เจาะจงเป็นธงชัย
ช่วยเขาให้ตั้งตัวอย่ากลัวจน ฯ

รักษาศีลยินดีเป็นที่ตั้ง
รู้ยับยั้งชั่งใจไปทุกหน
คิดพูดทำนำชัยให้กับตน
ได้รับผลความดีที่ทำมา ฯ

พอสั่งเสียลูกผัวของตัวแล้ว
จิตก็แผ้วผ่องใสไม่กังขา
ตายก็ตายตาหลับดับชีวา
เพราะสั่งลาลูกผัวของตัวเอง ฯ





จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย