เราทุกคนคือแขกผู้แปลกหน้า มาเยี่ยมเยียนโลกามิช้าเนิ่น
มาแสดงบทบาทขาดขาดเกินเกิน มาเพลิดเพลินและพลัดพรากตายจากไป
เราทุกคนคือแขกผู้แปลกถิ่น จงถวิลเตือนจิตเป็นนิสสัย
จงเป็นแขกที่ดีมีน้ำใจ จงยับยั้งระวังระไวในชีวิต

จงอ่อนน้อมถ่อมตนทุกหนแห่ง จงสำแดงกาย-วจีไมตรีจิต
จงยิ้มแย้มแจ่มใสดับไฟพิษ จงยับยั้งระวังระไวในชีวิต
คุณก็แขกเขาก็แขกผู้แตกต่าง จงปล่อยวางใจเย็นจะเป็นผล
อย่าฉุนเฉียวขุ่นข้องหมองกมล เราทุกคนก็คือแขกไม่แปลกเลย