.
 "ธรรมเป็นของเก่า"

" .. "ถ้าหากว่าไม่มีธรรมเป็นเครื่องอยู่" ธรรมอันนี้ก็ไม่มีอยู่ในโลกนี้เสียแล้ว ทั้งที่ของมีอยู่แล้ว "มนุษย์ของเราก็หาที่พึ่งไม่ได้" หาธรรมะไม่ได้ หาอะไรก็ไม่ได้ทั้งนั้น

ท่านจึงเรียกว่า "ธรรมเป็นของเก่า" เพราะบาปบุญเหล่านี้ แต่ไหนแต่ไรมันหากมีมาแต่เดิม ไม่มีใครมาตกแต่งขึ้นคนผู้กระทำ "บาปและบุญก็เอาของเก่า คือ กาย วาจา และใจนี้มาฟื้นฟูเอาบาปและบุญของเก่า" ผู้กระทำ เอามากระทำ ใหม่จึงเรียกว่าของใหม่ คือผู้กระทำ มาทำใหม่นั่นเอง "แท้ที่จริงแล้วก็ของเก่านั่นแหละ"

พระพุทธเจ้าไม่ได้ทรงเอาธรรมของใหม่มาจากไหน "ธรรมเป็นอยู่แต่เดิม" แต่พระองค์ทรงค้นคว้าพบของเดิมจึงเรียกว่า "ได้ตรัสรู้และเมื่อพระองค์ปรินิพพานก็ไม่ได้เอาธรรมนั้นไปด้วย ธรรมทิ้งอยู่ในโลกนี้แหละ" พระพุทธเจ้าองค์ใหม่มาอุบัติขึ้นในโลกนี้ก็เช่นเดียวกัน .. "

"เทสรังสีอนุสรณ์"
พระราชนิโรธรังสี คัมภีรปัญญาวิศิษฏ์
(หลวงปู่เทสก์ เทสฺรํสี)