.
 "จิตของเรานั้นไม่เคยได้สงบ"

" .. "การทำจิตให้สงบ" คือ การวางให้พอดี ตั้งใจเกินไปมาก มันก็เลยไป ปล่อยเกินไปมันก็ไม่ถึง เพราะขาดความพอดี "ธรรมดาจิตเป็นของไม่อยู่นิ่ง เป็นของมีกิริยาไหวตัวอยู่เรื่อย" ฉะนั้น จิตใจของ เราจึงไม่มีกำลัง การทำจิตใจของเราให้มีกำลัง กับการทำกายของเราให้มีกำลังมันต่างกัน

"การทำกายให้มีกำลัง ก็คือการออกกำลัง" ทำกายบริหาร มีการกระโดด การวิ่ง นี่คือการ ทำกายให้มีกำลัง "การทำจิตใจให้มีกำลังก็คือทำจิตให้สงบ" ไม่ใช่ ทำจิตให้คิดนั่นคิดนี่ไปต่าง ๆ ให้อยู่ในขอบเขตของมัน เพราะว่า "จิตของเรานั้นไม่เคยได้สงบ ไม่เคยมีกำลัง" มันจึงไม่มีกำลังทางด้านสมาธิภายใน .. "

"เรื่องจิตนี้"
หลวงปู่ชา สุภัทโท