,
 "ธรรมเมตตา ฉบับที่ ๗"
วันที่ ๒๖ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๐๖

" .. เวลาเขียนธรรมอยู่นี้ "อยู่ในระยะกลางพรรษา ในพรรษานี้ให้พากันระลึกถึงพระโยคาวจรเจ้าทั้งหลาย" ท่านพระโยคาวจรพยายามตั้ง จิตในก่อนเข้าพรรษาว่า "ในพรรษาที่ถึงนี้ จะท่าความเพียรแผดเผากิเลส ให้หมดสิ้นไปภายใน ๗ วัน" พระโยคาวจรเจ้าทั้งหลายก็ละกิเลสได้ตามชั้นตามภูมิในการปฏิบัติของตน ๆ

"บางท่านก็เป็นพระโสดา บางท่านก็เป็น พระสกิทาคา องค์สำคัญก็สำเร็จพระอรหันต์ภายใน ๗ วันนั้นเอง" บางท่านก็ยังไม่สำเร็จ ก็ตั้งจิตอธิษฐานใหม่ ภายใน ๗ วันข้างหน้าอีก ถ้ายังไม่สำเร็จก็ตั้งจิตว่า ครึ่งพรรษาให้สำเร็จ ถ้ายังไม่สำเร็จก็ตั้งจิต ท่าความเพียรต่อไป ในวันใดวันหนึ่งในกลางพรรษานั้น

ถ้าหากยังไม่สำเร็จ "ท่านก็ตั้งจิตให้เด็ดเดี่ยวเต็มที่ว่าไม่เกินคืนออกพรรษา วันมหาปวารณา" เมื่อวันมหาปวารณาผ่านไปแล้ว พระโยคาวจรเจ้าทั้งหลายที่ จำพรรษาอยู่ในอาวาส พร้อมด้วยญาติโยมก็สำเร็จมรรคผล เห็นแจ้ง ซึ่งพระนิพพาน ตามอุปนิสัยวาสนาของตน

ฉะนั้น "พวกเราเหล่าพุทธ บริษัททั้งหลาย ผู้ใดสดับรับฟังพระธรรมเทศนากัณฑ์นี้แล้ว จงให้พากันท่าความเพียร ละกิเลสให้หมดไปสิ้นไปภายในพรรษานี้" ทุก ๆ ท่าน ทุก ๆ คน เท่าที่มีชีวิตอยู่นี้ เทอญฯ .. "

อาจารย์มีความเมตตาสงสารศิษย์และญาติโยมพร้อมหน้ากัน
พระครูสันติวรญาณ (หลวงปู่สิม พุทธาจาโร)