พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ : ความหมายของคำศัพท์ทางพระพุทธศาสนา
ทิศหรดี - ทีฆาวุ
ทิศหรดี ทิศตะวันตกเฉียงใต้
ทิศอาคเนย์ ทิศตะวันออกเฉียงใต้
ทิศอีสาน ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ
ทิศอุดร ทิศเหนือ, ทิศเบื้องซ้าย
ทิศานุทิศ ทิศน้อยทิศใหญ่ทิศทั่ว ๆ ไป
ทิศาปาโมกข์ อาจารย์ผู้เป็นประธานในทิศ, อาจารย์ผู้มีชื่อเสียงโด่งดัง
ทีฆะ สระมีเสียงยาวได้แก่ อา อี อู เอ โอ
ทีฆนขะ ชื่อปริพาชกผู้หนึ่งตระกูลอัคคิเวสสนะ ขณะที่พระพุทธเจ้าเทศนาเวทนาปริคคหสูตรโปรดปริพาชกผู้นี้ พระสารีบุตรนั่งถวายงานพัดอยู่ ณ เบื้องพระปฤษฎางค์ของพระพุทธองค์ได้ฟังเทศนานั้นได้สำเร็จพระอรหัต ส่วนทีฆนขะ เพียงแต่ได้ดวงตาเห็นธรรมแสดงตนเป็นอุบาสกในพระพุทธศาสนา
ทีฆนิกาย นิกายที่หนึ่งแห่งพระสุตตันตปิฎก ดู ไตรปิฎก
ทีฆายุ อายุยืน
ทีฆาวุ พระราชโอรสของพระเจ้าทีฆีติราชาแห่งแคว้นโกศล ซึ่งถูกพระเจ้าพรหมทัต กษัตริย์แห่งแคว้นกาสี ชิงแคว้นจับได้ และประหารชีวิตเสีย ทีฆาวุกุมารดำรงอยู่ในพระโอวาทของพระบิดาที่ตรัสก่อนจะถูกประหารภายหลังได้ครองราชสมบัติทั้ง ๒ แคว้น คือ แคว้นกาสีกับแคว้นโกศล
