โทโส โกธสมุฏฺฐาโน โทสะมีความโกรธเป็นสมุฏฐาน
โทโส โกธสมุฏฺฐาโน โทสะมีความโกรธเป็นสมุฏฐาน
พุทธสุภาษิต
/ทุกนิบาตชาดก/
๏ พุทธสุภาษิต: โทโส โกธสมุฏฺฐาโน
โทโส โกธสมุฏฺฐาโน เป็นพุทธสุภาษิตที่มีความหมายว่า โทสะมีความโกรธเป็นสมุฏฐาน
คำอ่าน
โท-โส โก-ทะ-สะ-มุด-ถา-โน
อธิบายความหมาย
พุทธสุภาษิตบทนี้อธิบายถึงที่มาของ โทสะ ซึ่งเป็นหนึ่งในอกุศลมูล 3 (โลภะ โทสะ โมหะ) ที่เป็นรากเหง้าของความชั่วทั้งปวง โดยระบุว่าโทสะนั้นมี ความโกรธ เป็นสมุฏฐาน หรือเป็นบ่อเกิด เป็นที่ตั้ง เป็นต้นเหตุ
โทสะ: หมายถึง ความขุ่นเคืองใจ, ความไม่พอใจ, ความคิดร้าย, ความอาฆาตพยาบาท
โกธะ: หมายถึง ความโกรธ, ความไม่พอใจอย่างรุนแรง
สมุฏฐาน: หมายถึง บ่อเกิด, ที่ตั้ง, ต้นเหตุ
เมื่อเรามีความโกรธเกิดขึ้นในใจ หากไม่ได้รับการระงับหรือจัดการอย่างเหมาะสม ความโกรธนั้นก็จะพัฒนาไปสู่โทสะในรูปแบบต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการคิดร้ายต่อผู้อื่น การพูดร้าย การทำร้ายร่างกาย หรือแม้แต่การเก็บกดความรู้สึกไม่พอใจไว้ในใจจนกลายเป็นความอาฆาตพยาบาท
สรุป
พุทธสุภาษิต "โทโส โกธสมุฏฺฐาโน" สอนให้เราตระหนักว่า ความโกรธคือจุดเริ่มต้นของโทสะ หากเราสามารถควบคุมความโกรธได้ ก็จะช่วยยับยั้งไม่ให้โทสะเกิดขึ้นและสร้างความเสียหายทั้งต่อตนเองและผู้อื่น การเข้าใจหลักธรรมนี้จึงเป็นหนทางหนึ่งในการฝึกฝนตนเองให้เป็นผู้มีจิตใจสงบ และปราศจากความเดือดร้อนที่เกิดจากอารมณ์ร้าย.๛