"จิตอิ่มตัว กับจิตที่หิวโหย" (หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)

 วิริยะ12  

.
 "จิตอิ่มตัว กับจิตที่หิวโหย"

" .. สมาธินี้เป็นการรวมอารมณ์ "รวมใจของตนให้เป็นพลังหรือเข้าสู่จุดเดียว" ให้มีกำลัง มีความสุข มีความเย็นใจสบายใจ

เมื่อเราจะต้องการรื้อถอนกิเลสประเภทต่าง ๆ "ต้องรื้อถอนด้วยปัญญา สมาธิเป็นแต่เรากวาดต้อนเข้ามาสู่วงแคบ ไม่ใช่ผู้ประหัตประหารกิเลส เป็นแต่เพียงว่าตะล่อมกิเลสเข้ามา หรือตะล่อมกระแสจิตเข้ามา ให้จิตมีความอิ่มตัว"

"จิตที่ฟุ้งซ่านรำคาญคิดไปในสิ่งต่าง ๆ แง่ต่าง ๆ อยู่ตลอดเวลา เป็นจิตที่หิวโหย" แสดงความเดือดร้อนวุ่นวายให้แก่ตัวอยู่ไม่หยุดหย่อน "เวลาจิตมีความสงบแล้วย่อมไม่แสดงอาการอย่างนั้น" จึงเรียกว่า "ใจมีความอิ่มตัวในสมาธิ" .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน 
http://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=2978&CatID=3

5,613







จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย