"ความสุขหาได้ไม่ยาก"

" .. "อันความสุขย่อมเป็นที่ปรารถณาของคนทุกๆ คน" และทุกๆ คนย่อมเคยประสบความสุขมาแล้ว "ความสุขเป็นอย่างไรจึงเป็นที่รู้จักกันอยู่ ในเวลาที่กายและจิตใจอิ่มเอิบสมบูรณ์สบายก็กล่าวกันว่าเป็นสุข ความสุขจึงเกิดขึ้นที่กายและจิตใจนี่เอง" สำหรับกายนั้น เพียงให้เครื่องอุปโภคบริโภคพอให้เป็นไปได้ก็นับว่าสบาย

แม้กายสบายดังกล่าวมานี้ "ถ้าจิตไม่สบายกายพลอยซูบซีดเศร้าหมองด้วย" ส่วนกายเมื่อไม่สบายด้วยความเจ็บป่วยหรือด้วยความคับแค้นอย่างใดอย่างหนึ่ง "ถ้าจิตยังร่าเริงสบายอยู่ ก็ไม่รู้สึกว่าเป็นทุกข์เป็นร้อนเท่าใดนัก" และความสบายของกายก็อาจบรรเทาไปได้ "เพราะเหตุนี้ความสุขจิตสุขใจนั่นแลสำคัญ" .. "

(สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร)