พจนานุกรมพุทธศาสน์

หมวด ว,ศ

พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ : ความหมายของคำศัพท์ทางพระพุทธศาสนา

ว, ศ


วงศกุล - วทัญญู
วนปรัสถะ - วสี
วักกะ - วังสะ
วัจกุฎี - วัฏฏคามญีอภัย
วัฏฏูปัจเฉท - วัตถุ ๑๐
วัตถุกาม - วัตถุสมบัติ
วัตร - วัน
วันอุโบสถ - วารี
วาลิการาม - วิกุพพนฤทธิ์, วิกุพพนาอิทธิ
วิขัมภนปหาน - วิญญาณ
วิญญาณฐิติ - วิติกกมะ
วิทยา - วินัยมุข
วินัยวัตถุ - วิปจิตัญญู
วิปฏิสาร - วิปัสสนาญาณ
วิปัสสนาธุระ - วิปากทุกข์
วิปากวัฏฏ์ - วิภัชชวาที
วิภัตติ - วิมุตติญาณทัสสนขันธ์
วิมุตติสุข
วิมุติ - วิวาทมูล
วิวาทมูลกทุกข์ - วิสสาสะ
วิสสาสิกชน - วิสาขา
วิสามัญ - วิสุทธิมรรค
วิสุทธิอุโบสถ - วิเหสกกรรม
วีติกกมะ - วุฒบรรพชิต
วุฒิ - เวภารบรรพต
เวมานิกเปรต - เวหาสกุฎี
เวฬุวะ - ไวยาวัจมัย
ศตมวาร - ศากยะ
ศากยกุมาร - ศิลปศาสตร์
ศิลาดวด - ศีลธรรม
ศีลวัตร, ศีลพรต - ศีล ๑๐
ศีล ๒๒๗ - โศกาลัย

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต) พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์ โรงพิพม์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย กรุงเทพมหานคร  2538  หน้า 263 - 294.


จีรัง กรุ๊ป    

 ธรรมะไทย