"ฝึกตนดีแล้วจึงฝึกผู้อื่น ชื่อว่าทำตามพระพุทธเจ้า"

"ปุริสทมฺมสารถิ สตฺถา เทวมนุสฺสานํ พุทฺโธ ภควา"

" .. สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า "ทรงทรมานฝึกหัดพระองค์จนได้ตรัสรู้พระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ" เป็น "พุทฺโธ" ผู้รู้ก่อนแล้วจึงเป็น "ภควา" ผู้ทรงจำแนกแจกธรรมสั่งสอนเวไนยสัตว์ "สตฺถา" จึงเป็นครูของเทวดาและมนุษย์ เป็นผู้ฝึกบุรุษผู้มีอุปนิสัยบารมีควรแก่การทรมานในภายหลัง

จึงทรงพระคุณปรากฏว่า "กลฺยาโณ กิตฺติสทฺโท อพฺภุคฺคโต" ชื่อเสียงเกียรติศัพท์อันดีงามของพระองค์ย่อมฟุ้งเฟื่องไปในจตุรทิศจนตราบเท่าทุกวันนี้

แม้พระอริยสงฆ์สาวกเจ้าทั้งหลายที่ล่วงลับไปแล้วก็เช่นเดียวกัน "ปรากฏว่าท่านฝึกฝนทรมานตนได้ดีแล้ว จึงช่วยพระบรมศาสดาจำแนกแจกธรรม สั่งสอนประชุมชนในภายหลัง" ท่านจึงมีเกียรติคุณปรากฏเช่นเดียวกับพระผู้มีพระภาคเจ้า

"ถ้าบุคคลใดไม่ทรมานตนให้ดีก่อนแล้ว และทำการจำแนกแจกธรรมสั่งสอนไซร้ ก็จักเป็นผู้มีโทษ" ปรากฏว่า "ปาปโกสทฺโท" คือ เป็นผู้มีชื่อเสียงชั่วฟุ้งไปในจตุรทิศ "เพราะโทษที่ไม่ทำตามพระสัมมาสัมพุทธเจ้า" และพระอริยสงฆ์สาวกเจ้าในก่อนทั้งหลาย .. "

"มุตโตทัย"
หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต