ได้ยินมาว่า
ยังมีหญิงม่ายอยู่คนหนึ่ง เป็นคนทำมาหาเลี้ยงชีพ หญิงนั้นได้มีบุตรชายอยู่คนหนึ่งโตเป็นหนุ่มใหญ่
แต่บุตรนั้นมีสันดานอันหยาบช้าไม่มีความเคารพต่อผู้ใหญ่ มีมารดาเป็นต้น
ฝ่ายว่ามารดานั้นได้มีความรักใคร่ในบุตรนั้นมาก เพราะเหตุว่าบุตรอยู่คนเดียว
มีความปรารถนาจะไม่ให้บุตรไปเที่ยว กลัวว่าจะมีเหตุการณ์เกิดขึ้นจะได้ความลำบากแก่บุตร
ฝ่ายบุตรเป็นคนว่ายากสอนยากเป็นเด็กไม่เอาถ่าน
ครั้นมารดาห้ามไม่ให้ไปไหน บุตรนั้นก็โกรธมารดามีถ้อยคำปรามาสมารดาต่าง
ๆ เมื่อมารดาเห็นว่าบุตรนั้นก็โกรธมารดาก็นิ่งไว้ไม่โต้ตอบ ฝ่ายบุตรกลับมีความกำเริบขึ้น
จนถึงกล่าวผรุสวาทต่อมารดา แม้ว่าตัวจะไปข้างไหนก็พาลหาโทษใส่มารดา
เพื่อจะป้องกันมิให้มารดาว่ากล่าวห้ามปรามไว้ เป็นอยู่อย่างนี้เสมอ
ๆ จนพวกชาวบ้านใกล้เรือนเคียงออกรำคาญ พากันบ่นว่า ไอ้คนเช่นนี้ใครเขาจะสมาคม
คบหามัน แต่แม่ของมัน ๆ ยังไม่นับถือยำเกรงด่าว่าเล่นอย่างกับทาส บางคนก็บ่นกล่าวว่าอ้ายคนเช่นนี้ถ่มน้ำลายรดฟ้าน้ำลายของมันเองก็จะตกรดหัวมันเอง
คอยไปดูเถิดคงจะได้เห็นกรรมในปัจจุบันทันตา
ครั้นอยู่มาชายนั้นก็ไปได้ภรรยา
แต่ภรรยาของชายนั้น เป็นคนร้ายกาจด้วยวาจา ครั้นผัวไปเที่ยวกลับมา
ฝ่ายภรรยาก็ห้ามไม่ให้เที่ยวจะเสียคนฝ่ายผัวก็ไม่ฟัง ก็ขืนไปเที่ยวไม่หยุด
ที่นี้ก็ถึงแก่ภรรยาด่าว่าทุกเช้าเย็น ฝ่ายผู้ที่อยู่ใกล้เคียงก็พากันบ่นว่าต่างๆ
เป็นต้นว่าเวรกรรมของเขา ๆ จึงได้ทนอยู่ได้
ครั้นต่อมาคนที่อยู่บ้านใกล้เรือนเคียงของมารดาชายคนนั้น
ได้ทราบว่าชายผู้นั้นได้มีภรรยาแล้ว ๆ ภรรยาของชายคนนั้นได้ด่าชายคนนั้นทุกวัน
ๆ จึงได้พากันว่าสมน้ำหน้า เพราะโทษที่มันด่าแม่ของมัน ๆ จึงต้องถูกเมียมันด่าทุก
ๆ วัน บางคนก็ว่า "ข้าได้ว่าไว้แล้วว่ามันถ่มน้ำลายรดฟ้า น้ำลายของมันเองก็ตกรดหัวของมันเอง
เพราะเหตุว่า กรรมที่มันกล่าวผรุสวาจาต่อมารดาของมัน ๆ จึงได้รับถ้อยคำอันหยาบช้าจากเมียของมันเอง
เป็นการทดแทนได้เห็นต่อปัจจุบันทันตา โทษของมันที่ไม่มีความเคารพต่อผู้ใหญ่"
ครั้นต่อมาภรรยาของคนนั้นมาได้ทราบว่า
ชายผู้ผัวไม่นับถือมารดาก็เป็นโอกาสของภรรยาที่จะด่าชายผู้ผัวแทนแม่ผัวทุกวัน
ๆ แม้ว่าใคร ๆ จะห้ามปรามอย่างไรก็ไม่ฟัง กลับตอบว่า ฉันด่ามันแทนแม่ของมันต่างหากการณ์เป็นเช่นนี้
เพราะเหตุใด ? เพราะเหตุที่บุคคลเราได้กระทำกรรมดีกรรมชั่วไว้แล้ว
ผู้นั้นย่อมได้รับผลดีผลชั่วเท่ากัน เช่นตัวอย่างดังที่กระทำต่อมารดาให้ได้เดือดร้อนจนถึงขี้ตกน้ำตาออก
ดังกล่าวมานี้จักได้เป็นอุทาหรณ์ของคนข้างหลังต่อไป
ถ่มถุยเขฬะขึ้น
นภา
กลับตกต้องเกศา
เฉกคนหมิ่นครูบา ปู่เฒ่า
คนที่ดีบ่อเอื้อน
|
กาศเอย
แปดเปื้อน
และฤๅ
เห็นหน้าว่าจัญไร
|

|