วันนั้น...มีนักธุรกิจคนหนึ่ง...มาทำบุญที่วัด...
แกสูบบุหรี่จัดมาก...
นั่งคุยเดี๋ยวเดียว...ออกไปสูบบุหรี่อีกแล้ว...
กลับมานั่งคุยเดี๋ยวเดียว...จุดบุหรี่สูบอีกแล้ว...

อาตมารำคาญ...เลยบอกไปว่า...
ไอ้พวกที่กินเหล้า...สูบบุหรี่เนี่ย...เป็นคนสิ้นคิด...
กินเข้าไป...สูบเข้าไป...เพื่อทำลายร่างกาย...
ทำลายปอด...ทำลายตับ...ไม่มีประโยชน์อะไรเลย...
ปัญญาอ่อน...กินเข้าไปทำไม...

แหม...มันโกรธพระหน้าแดงเลย...
ไปด่าว่า...มันสิ้นคิด...
มันบอกว่า...บุหรี่เนี่ย...มีประโยชน์...
สูบเข้าไปแล้ว...ทำให้สมองปลอดโปร่ง...แจ่มใส...
คลายเครียด...แก้เหงา...ทำให้เพลิดเพลิน...

มันเถียงพระ...มันนึกว่าพระโง่...
อาตมาถามย้ำอีกที...เผื่อมันจะเปลี่ยนใจ...

ตกลงว่า...ควันบุหรี่นี่มันดีไหมโยม...?
ดีครับ....
ดีแน่นะ...?
ดีแน่...

ถ้าควันบุหรี่มันดีจริงอย่างที่ว่า...
เวลาสูบแล้ว...เสือกพ่นออกมาทำไมหละ...?
ทำไมไม่เก็บไว้ในปอดให้หมด..?

มันโมโหพระหน้าแดง...
ขับรถออกจากวัดไปเลย...

สงสัยว่า...มันจะไปอดบุหรี่...
แต่ถ้ามันไม่ไปอดบุหรี่...พระคงอดข้าว...
เพราะมันคงไม่กลับมาทำบุญที่วัดนี้อีกแล้ว...

ขอโทษ...
พระเผลอ...เทศน์แรงไปหน่อย...