หัวใจกัลยาณมิตร

กัลยาณมิตร คือ เพื่อนหรือผู้ที่แนะนำ สั่งสอนเรา ช่วยเหลือเราไปในทางดี กล้าทักท้วงในสิ่งที่เราทำผิด ผู้ที่เป็นกัลยาณมิตรจะต้องมีหัวใจแห่งกัลยาณมิตร ๓ อย่างดังนี้

๑. ยอมรับ คือ ยอมรับทุกสิ่งของกันและกัน ยอมรับความจริงแห่งธรรม และภูมิปัญญาของผู้ที่เราแนะนำสั่งสอน และรู้ว่าตนเองอยู่ในภูมิปัญญาระดับไหน และรู้ว่าเรามีขีดจำกัดความสามารถระดับใด

๒. จาคะ คือ เสียสละ เราไปช่วยเหลือเขา บ้างครั้งเราจะต้องยอมให้เขาต่อว่า ไม่พอใจ หรือแม้กระทั่งต้องเสียเงินทอง เสียเวลา แต่ฐานจิตของเราเพื่อต้องการให้เขาได้ดี

๓. จริงใจ คือ ไม่หลอกกัน มีความจริงใจต่อเขา ไม่วางแต้ม วางหมากให้เขามาตกหลุมพรางตามที่เราวางไว้ไปในทางลบหรือไม่ดี เรามีความจริงใจไม่หวังผลตอบแทนเป็นสิ่งของต่างๆ แต่เราหวังให้เขาได้ดีเจริญขึ้น

๔. ให้อภัยไม่ถือสา คือ บางครั้งเราบอก ชี้แนะเขา เขาไม่ทำตาม เราก็อย่าไปถือสา เพราะว่าถ้าเราถือสา เราอาจจะไม่สานต่อ

ขอความเคารพ หากผู้รู้มีสิ่งชี้แนะ น้อมรับฟังเสมอ และขอความกรุณาแย้ง ชี้แจง ชี้แนะ แม้แต่ต้องการให้เพิ่มเติมสิ่งใด ก็ขอได้บอกมา

อ.พรหมสิทธิ์ ทิพย์ธาดาวงศ์