เวลานั่งสมาธิ ผมจะรู้สึกคล้ายๆกับคนหลับทั้งๆที่นั่งสมาธิอยู่ เวลานั่งก็ดูลมหายใจเข้า-ออก คือรู้ว่าลมหายใจเข้าและออกโดยบริกรรมคำภาวนา "พุทโธ"ไปด้วย พอนั่งไปสักพักอาการรู้หายหมด พอรู้สึกอีกทีก็เหมือนกับคนสะดุ้งตื่น จึงเข้าใจว่าช่วงระยะเวลานั้นตนเองคงจะหลับแน่ และนั่งทุกๆครั้งก็จะเป็นอย่างนี้อยู่บ่อยๆ ไม่ทราบว่าจะมีวิธีการแก้ไขหรือแนะนำอย่างไรบ้างครับ รบกวนด้วยครับขอบคุณครับ.    

นิวรณ์ ๕ (ธรรมอันกั้นจิตไม่ให้บรรลุความดี เรียกนิวรณ์ มี ๕ อย่าง)
๑. กามฉันท์ พอใจรักใคร่ในอารมณ์ที่ชอบใจมีรูปเป็นต้น
๒. พยาบาท ปองร้ายผู้อื่น
๓. ถีนมิทธะ ความที่จิตหดหู่และเคลิบเคลิ้ม
๔. อุทธัจจกุกกุจจะ ฟุ้งซ่านและรำคาญ
๕. วิจิกิจฉา ลังเลไม่ตกลงได้


ตัดให้ได้ครับแล้วจะสบาย