อยากหาทางออกให้กับชีวิตจังเลยค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงดีค่ะ

ชีวิตของฉันคงจะดีกว่านี้ถ้าได้การที่ฉัดเด็ดขาดหรือเลือกอะไรอย่างใด อย่างหนึ่ง
ทุกวันนี้ชั้นคบกับผู้ชายคนหนึ่งโดยตอนแรกเราก็อยู่ด้วยกันอาจจะเพราะนิสัยหรืออะไรหลายอย่างเลยทำให้เขาออกไปอยู่ข้างนอก ชั้นเป็นคนต่างจังหวัดเข้ามาทำงานในกรุงเทพอาจจะโชคดีกว่าคนอื่นเขาที่ได้งานที่ค่อนข้างดี โดยพื้นฐานแล้วชั้นเป็นคนฐานะยากจน พ่อแม่ของชั้นเลิกกันตั้งแต่ชั้นยังไม่ทันเกิด แล้วเอาชั้นมาทิ้งไว้กับย่า ย่าก็เลี้ยงชั้นตามมีตามเกิด ไม่ค่อยได้รับความรักเท่าไหร่ คือไม่ได้รับความรักเลย เพราะเท่าที่จำความได้ ชั้นมักจะโดนทำโทษเสมอ อาจจะเป็นเพราะว่าชั้นไม่ใช่เด็กผู้ชาย ประกอบกับว่าย่าชอบเด็กผู้ชายมากว่า แต่ชั้นก็ยังโชตดีที่เรียนหนังสือ จะบอกว่าชั้นเกือบจะไม่ได้เรียนมันเลยด้วยซ้ำ ไม่ใช่เพราะที่บ้านไม่มีเงินเหรอกน่ะ แต่เพราะว่าย่าไม่อยากให้เรียนหนังสือ เพราะว่าอยากให้ช่วยทำงานบ้านมากกว่า แต่โชคดีที่ตอน ป.3 ชั้นเขียนเรียงความเรื่องพ่อ เกี่ยวกับพ่อ ว่าทำไมชั้นเห็นพ่ออยู่ใกล้ๆ แต่พ่อไม่ได้สนใจ ชั้นอยากมีพ่อแม่เหมือนกับคนอื่นเขาบ้าง ค่อนข้างซึ้งพอสมควร มันคงจะโดนใจครูเลยขอทุนการศึกษาให้ชั้นได้เรียนจนจบ ป.6 ชั้นอยากบอกว่าชั้นอยากเรียนหนังสือมากน่ะ ขนาดไม่ได้เงินไปโรงเรียนชั้นก็ยังไป ชั้นเคยได้เสื้อผ้าใหม่ๆใส่กับเขาหรอก เพราะว่าไม่โอกาส จะมีแต่เสื้อที่บริจาคมาเท่านั้น จะบอกไปบ้านย่าชั้นก็ไม่ไดจนมากมาย แต่เพราะย่าชั้นท่านเข้าใจว่าชั้นเป็นลูกของผู้หญิงไม่ดี ท่านเลยไม่ค่อยแสดงออกเรื่องความรักเท่าไหร่แต่ชั้นก็ไม่ได้โกรธหรอก เพราะแค่คิดว่า ขอให้มีชีวิตรอดไปวันๆๆหนึงชั้นก็ดีใจแล้ว
หลังจากนั้นชีวิตก็ผกผัน ชันก็ออกจาโรงเรียน หาวิธีทางทำมาหากิน ทำงานทุกอย่างตั้งแต่ อายุไม่ถึง 15 เลย จนกระทั่งถึงทุกวันนี้ แต่เหมือนว่าชีวิตมันก็ไม่ได้โชคร้ายไปเสียหมดหรอก ชีวิตชั้นแม้จะไม่ราบหรู แต่ว่าก็ต่อสู้มาด้วยตัวเองจนกระทั่งพบผู้ชายคนหนึ่งคนที่เอ่ยไว้ข้างต้น ค่ะ

ทุกวันนี้ชั้นมีความทุกข์ใจและพยายามดับทุกด้วยการปล่อยวางแต่ก็ไม่สามารถทำไดสำเร็จ
ผู้ชายคนที่คบอยู่เรายังไม่ได้แต่งงาน เขาเพิ่งย้ายออกจาบ้านไปสามเดือนได้แล้ว แต่ว่าเขาก็ไปๆๆมาๆตลอด ชั้นก็ถามเขาว่าจะกลับมาอยู่ด้วยไหมเขาบอกว่าคงไม่ แต่ว่าเขาก็ยังคงไปมาตลอด สิ่งที่ทำให้ชั้นทุกใจมากนั่น คือ สภาพที่เป็นอยู่ไม่อะไรกับเมียน้อยเลย จริงเขาก็ไม่ได้ช่วยค่าใช้จ่ายอะไรหรอก บ้านที่อยู่ก็เช่าเขา ชั้นต้องจ่ายคนเดียวเดือนละเกือบหมื่นตลอด สามเดือนที่ผ่าน สองเดืนอที่แล้วเขาก็ช่วยค่าน้ำค่าไฟ แต่เดือนนี้คงไม่ ชั้นไม่รู้จะหาทางออกยังไง พยายามจะเลิกและมองหาคนใหม่ แตชั้นก็ไม่ได้มีเพื่อนเยอะมากมาย อยากให้พี่ช่วยหาทางออกให้หน่อยได้ไหมช่วยแนะนำให้หน่อย ว่าชั้นจะทำยังไง ชั้นไม่อยากร้องให้อีกต่อไปแล้ว ชั้นเหนื่อยใจมาก พยายามตัดแต่พอสุดท้ายมันก็ลงแบบเดิม
เพราะยังไงเขาก็ไม่เอาชั้นทำเมียเขาอยู่แล้ว ด้วยเหตุผลหลักก็คือว่า บ้านเขาไม่ชอบชั้นเพราะว่าจน ไม่มีพ่อแม่เหมือนคนไม่มีหัวนอนปลายเท้า
สามเดือนที่ผ่านมาชั้นก็พยายามหาทางออกเยอะมาก แต่สุดท้ายมันก็ลงแบบเดิม อีกอย่างชั้นไม่สามารถปรึกษาใครได้เลย เพราะว่าชั้นไม่มีใครเลย หลายคนอาจจะไม่เชื่อจริงๆน่ะค่ะ จะบอกว่าย่าชั้นเสียนานแล้วค่ะ มีญาติ่น้อง เขาไม่สนใจชั้นหรอกค่ะ

ทุกๆครั้งที่ชั้นเครียดมีความทุกข์ชั้นก็พยายามเข้าเวบนี้เพื่อสวดมนต์ฟังธรรม มันก็ช่วยได้แต่สุดท้ายก็เป็บแบบเดิมคือชั้นต้องทุกใจ

เวรกรรมอะไรหนอที่ชีวิตของชั้น อะไรก็ตามที่เป้นที่รักจะไม่มีวันอยู่กับชั้น
บอกตรงๆน่ะค่ะทุกวันนี้ชั้นทำบุญตลอดค่ะ




   

ทำใจเถอะค่ะ ใครไม่ดีก็อย่าไปเอา ชีวิตเรายังต้องเจอใครอีกมาก หากมีแล้วทุกข์ สู้ทุกข์เสียทีเดียวไม่ดีกว่าหรอ(เลิกค่ะ) ดีกว่าทุกข์แล้วทุกข์อีก พยายามหาอะไรทำ ทำงานเสร็จแล้วจะไปช้อปปิ้งก็ได้ ว่ายน้ำก็ดี หาอะไรก็ได้ทำ เหนื่อยก็นอน วันวันนึงก็จะเป็นเดือนแล้วก็เป็นปี จนสุดท้ายก็จะเหลือแค่ความทรงจำค่ะ