ขออนุญาตเล่าเรื่องส่วนตัวนะคะอาจจะออกทางโลกๆๆนะค่ะ ดิฉันคบอยู่กับแฟนมา2ปีจะเข้าปีที่ 3 แล้วค่ะดิฉันไม่เคยมีแฟนมาก่อนนะคะก่อนที่จะมาคบกับคนนี้ เขาบอกว่าเขารักฉันมากแต่เมื่อเวลาที่ฉันทำขัดใจเขาหรือผิดหูผิดตาหรือพูดผิดใจเขาซึ่งดิฉันเห็นว่าเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ(เช่นผมยุ่งหรือหน้ามัน) เขามักจะลงไม้ลงมือกับดิฉันไม่ว่าจะเป็นตบหัว(เต็มแรงผู้ชาย) ทุบ ตะคอกแรงๆไม่ว่าจะอยู่ต่อหน้าผู้คนเยอะหรืออยู่ตามลำพังทุกครั้งดิฉันเจ็บปวดมากดิฉันพยามยามขอเลิกมาหลายครั้งแล้วแต่เขาก็ขอร้องไว้เพราะเขาบอกว่าเขารักดิฉันมาก แต่ดิฉันไม่ผูกใจเจ็บไม่โกรธนะคะแต่ในใจอยากเลิกโดยที่อยากให้เขาเดินจากไปโดยไม่ว่าจะเหตุผลใดๆ ทุกครั้งที่เจ็บปวดดิฉันร้องไห้เศร้าเฝ้าแต่คิดว่ามันคงเป็นเวรกรรมที่ดิฉันไปทำกับเขาไว้ในชาติที่แล้วได้แต่ภาวนาให้หมดเวรหมดกรรมเร็วๆ

สิ่งที่เกิดขึ้นอาจจะเป็น "กรรมเก่าของคุณ" หรือไม่ก็เป็น "กรรมใหม่ของแฟนคุณที่เพิ่งทำในปัจจุบัน"
นะครับ จากที่คุณเล่ามา..เค้ารักคุณมาก..ทำให้เค้าสามารถได้ทุกอย่างเพื่อให้คุณอยู่กับเค้าได้ตลอด
ไป แม้จะต้องทุบตีหรือไม่ก็เอาใจคุณก็ตาม มันก็พูดยากนะครับว่าเป็นกรรมเก่ารึป่าว
แต่พุทธพจน์กล่าวไว้ว่า "พวกเรามีกรรมเป็นของๆตน มีกรรมเป็นผู้ให้ผล มีกรรมเป็นแดนเกิด
มีกรรมเป็นผู้ติดตาม มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย เราทำกรรมใดไว้ เป็นบุญหรือเป็นบาป
เมื่อยังมีชีวิตอยู่กรรมนั้นจักเป็นทายาท ให้เราได้รับผลของกรรมนั้นสืบต่อๆไป"

แต่ถ้าดูเหตุปัจจุบัน มันเกิดจากความรักที่ต้องการเป็นเจ้าของ(ไม่ใช่รักบริสุทธิ์
ที่เรียกว่า เมตตา) ทำให้เค้าเกิดอัตตา นี่ตัวกู-ของกู ผู้ที่อยู่ใกล้ก็จะไม่เย็นใจ ตัวคุณก็จะกลายเป็นไร่นา
ให้เค้าก่อบาปก่อเวรไปเรื่อยๆ ไม่จบสิ้น อาจเป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ชาตินี้และชาติต่อๆไป

สำหรับผู้ที่เป็นคู่รักกันควรมี " ศีล ศรัทธา จาคะ ปัญญา" เสมอกัน หากต่างกันมากย่อมมีเหตุต้อง
ให้พลัดพรากจากกันเข้าสักวัน ตัวอย่างเช่น
1. แฟนเป็นมือปืนร้อยศพ แต่เราเป็นหมอผู้ชอบรักษาคน ก็แสดงว่า
ศีลไม่เท่ากัน เราคงทนดูู่การกระทำที่สุดขั้วไม่ได้หรอก
2. นับถือหรือมีความเชื่อต่างกันมากๆ คนหนึ่งเชื่อไสยศาสตร์ คนหนึ่งเชื่อวิทยาศาสตร์
ก็แสดงว่า ศรัทธาไม่เท่ากัน คุยกันยาก
3. คนหนึ่งชอบบริจาคทรัพย์ช่วยเหลือสังคม อีกคนตระหนี่ถี่เหนี่ยวหาว่า ไปช่วยคนอื่น
เค้าทำไม ทำแล้วได้อะไร ก็แสดงว่า จาคะไม่เท่ากัน ขัดใจกันบ่อย
4. คนหนึ่งเห็นตามจริงว่า การแก้ปัญหาต้องใช้เหตุผล ส่วนอีกคนใช้อารมณ์แก้ปัญหา
ก็แสดงว่า ปัญญาไม่เท่ากัน อาจจะทำให้เบื่อหน่ายกันได้

ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคุณนะครับ ...ให้กำลังใจครับ...

ไม่รู้ว่าเป็นคำตอบที่ดีรึป่าวนะครับ แต่ผมก็พยายามตอบตามสติปัญญาที่มีอยู่
หากผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยนะครับ
^_^


...


ใช่กรรมหรือเปล่าคะ

ใช่...อะ อะ อะ อะ


คิดซะว่าใช้กรรมให้หมดกันไปซะ อย่าไปคิดมาก พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว คุณคงไม่ได้ร้องไห้ตลอดเวลาใช่ไหม มีใครบ้างที่หัวเราะตลอดเวลา (คนบ้าก็ยังไม่เป็น) ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้นะ


กำน่ะกำไว้แน่
รู้ว่ากำเอาไว้ ก็แบ ซะ
ก่อนตระคริวมันจะกิน แบไม่ออก


ขอขอบพระคุณและอนุโมทนากับทุกท่านที่กรุณาตอบค่ะ


จะคิดว่าเป็นกรรมก็ได้นะ (กรรม หมายถึงการกระทำ ถ้าทำดีก็เรียกกรรมดี ถ้าทำชั่วก็เรียกกรรมชั่ว) แต่จะเป็นกรรมในปัจจุบัน หรือกรรมในอดีตตามมาก็อีกเรื่องนะ
--------------
อันนี้คือความคิดของผมนะ ไม่แน่ใจว่าถูกหรือผิด ลองเอาไปพิจารณาดูนะครับ
เท่าที่คุณเล่ามาผมคิดว่า คุณยังไม่ถึงระดับที่ว่ารู้ใจกัน เพราะสิ่งบางสิ่งที่เราเห็นว่าเป็นเรื่องเล็ก ๆ สำหรับเราแล้ว แต่มันอาจเป็นเรื่องที่ใหญ่หลวงสำหรับคนอื่นก็เป็นได้
(ลองคิดดูให้ดี ๆ นะ) ลองหันหน้าเข้าหากัน คุยกันให้มากอีกนิด สนใจในรายละเอียดของอีกฝ่ายให้มากขึ้น *****แต่ไม่ใช่จับผิดนะ***** (^_^)

ปล.อย่าตั้งใจที่จะรัก แต่จงใสใจที่จะรัก