ปรึกษา::กลัวบาปเพราะทำให้พ่อแม่ช้ำใจ
ดิฉันอายุ 26 ปี อยู่ก่อนแต่งกับแฟนแบบพ่อแม่ยินยอม เมื่อก่อนแฟนเคยเป็นเพื่อนรุ่นน้องที่ดีของแม่มาก่อน พอตอนหลังมาจีบดิฉันก็เลยเข้าทางแม่ พูดดี แม่ก็ให้ความสนิท และรักเหมือนลูกคนหนึ่งของท่านเอง แม้รู้ว่าเราแอบได้เสียกันพ่อ แม่ดิฉันไม่เคยเอ่ยว่า เพราะรู้ว่าเขายังไม่พร้อมจะแต่ง แต่เกือบจะทุกครั้งที่ดิฉันมีปัญหากับแฟน แม่ของดิฉันจะเป็นคนออกหน้าแทน พูดความในใจแทนดิฉัน(ดิฉันจะไม่ค่อยพูด) หรืออาจจะเข้าข้างลูกสาวบ้าง จนทำให้แฟนเริ่มไม่ค่อยคุยกับแม่ดิฉัน พอนานวันเข้าจากเลี่ยงๆ ไม่เจอหน้าเพื่อจะได้ไม่ต้องคุย กลายเป็นว่าแค่เจอยังเมินหน้าไปทางอื่น ทำคล้ายกับรังเกียจ ล่าสุดฝนตกหนัก และแม่ของดิฉันอยู่ด้วย ดิฉันต้องนั่งรถแฟนกลับ ส่วนแม่ไม่ได้เอารถมา แต่บอกดิฉันว่าจะกลับเอง ในใจดิฉันคิดว่าแม่คงไม่อยากเจอแฟน (แฟนเดินไปรอดิฉันอีกที่) เราเลยต่างแยกย้ายกันกลับ พอดิฉันขึ้นรถแฟนก็ไม่เอ่ยถามสักคำว่าแม่ดิฉันเอารถมาไหม กลับยังไง ส่วนแม่ท่านมาบอกอีกว่าท่านนั่งรถรับจ้างร้องไห้ไปตลอดทาง ท่านบอกไม่ได้น้อยใจใครหรอกแต่นึกเสียใจว่าทำไมถึงต้องมาเจอเรื่องอย่างนี้ ดิฉันคนกลางเจ็บปวดที่สุด เมื่อก่อนแม่ท่านแข็งจริง และอยากเอาชนะแฟนดิฉัน แต่ตอนนี้ท่านหันมาพึ่งสายธรรมะช่วยให้ท่านเย็นลงเยอะ แต่แฟนกลับแย่กว่าเก่า ดิฉันสงสารแม่มากและกลัวบาปที่เป็นตัวกลางนำคนแบบนี้เข้ามาในครอบครัว ทั้งๆ ที่เขาเป็นผู้ชายที่แม่เลือกให้ดิฉันด้วยซ้ำ แต่เขากลับทำแบบนี้ ใจดิฉันตอนนี้คิดว่าเลิกก็เสียใจแค่ไม่นาน แต่ผู้หญิงเราเมื่อมีครอบครัวแล้วก็ไม่อยากเปลี่ยนสามี อีกอย่างแม่ดิฉันก็บอกว่าหากเขาดีกับลูกๆอยู่กันได้ก็อยู่กันไป เขาก็ดีกับดิฉันแหละแต่เขาไม่ดีกับแม่ จะให้ดิฉันเป็นสุขได้อย่างไร ช่วยชี้ทางให้ดิฉันทีค่ะ
4,226
