ดิฉันมีความรุ้สึกว่า ตัวเอง ทำอะไรที่ไม่ถูกต้อง กรรมสนองทันที โดยใช้เวลาไม่นานเลย
ดิฉันคิดว่า บางเรื่องสิ่งที่ดิฉันทำลงไปนั้น มันผิดมหันต์ขนาด ที่ดิฉันจะต้องมาโดนคนอื่นทำร้ายฉันแบบสุดๆ เลยหรือ?

"ส่วนคนที่ทำร้ายคนอื่น โดยไม่รู้สึกรู้สาอะไร ไม่มีความสลด หรือสำนึกผิด ทำไมเค้าอยู่อย่างมีความสุข สามารถหลอกใครได้อีก ไม่รู้สึกตัวเองเลยว่าตัวเองทำอะไรลงไปเสียหายแค่ไหน แล้ว...

แทนที่ คนที่หลอก น่าจะมีเหตุการณ์ให้หยุดและสำนึกได้แล้ว กลับกลายเป็น คนที่ถูกหลอก ต้องมานั่งสงบจิต หาวิธีให้อยู่อย่างไรให้มีความสุข โดยห้ามโกรธเกลียดคนที่ทำเรา ซึ่งก่อนหน้า คนที่ถูกหลอก ก็ไม่คิดจะทำร้ายใคร กลัวการทำร้ายใจใครด้วยซ้ำ ...
   

(พระอรหันต์จี้กงว่า มนุษย์เราอยู่ด้วยการหลอกตนเอง หลอกคนอื่น แล้วก็โดนคนอื่นหลอก)

ก็คน คนที่หลอกคุณ ทำร้ายคุณ วันนี้เขายังไม่ถูกใครทำร้าย ยังไม่ถูกใครหลอก เราจึงเห็น (ภายนอก) ว่าเขามีความสุขดีดังว่า

ไว้วันหนึ่งเขาถูกทำร้ายบ้าง โดนใครหลอกเอาบ้าง คุณจะเห็นเช่นกันว่า เขาก็ทุรนทุราย เหมือนเราทุรนทุรายอยู่ตอนนี้เช่นกัน


((แทนที่ คนที่หลอก น่าจะมีเหตุการณ์ให้หยุดและสำนึกได้แล้ว กลับกลายเป็น

คนที่ถูกหลอก ต้องมานั่งสงบจิต หาวิธีให้อยู่อย่างไรให้มีความสุข โดยห้าม

โกรธเกลียดคนที่ทำเรา))

เพราะเราเข้ามาในเว็บธรรมะ จึงมีผู้แนะนำแบบนั้น

หากเข้าไปเว็บไซต์อันธพาล อาจได้รับคำแนะนำเป็นอย่างอื่นประมาณว่า จงไปฆ่ามัน หรือไปทำร้ายตอบให้สาสมกับที่ทำเราเจ็บ ฯลฯ

แต่ผมมีข้อเสนอแนะอีกแบบหนึ่ง ไม่ต้องกดเก็บกักความรู้สึก อยากโกรธๆไป อยากเกลียดๆได้ แต่ให้รู้ว่ากำลังโกรธ กำลังนึกเกลียดคนๆนั้นอยู่
พิจารณาความคิดนั้นว่า มีคุณมีโทษอย่างไร ดูมันเกิด ดูมันสลายตัว และดูความคิดอื่นอีกจากที่กล่าวนั้นว่า อย่างไหนโปร่งโล่ง เบาสบาย

พิจารณาถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาแล้ว ว่าแก้ไขอะไรได้ก็แก้ไป หากแก้ไม่ได้ ควรรึจะเก็บกักความคิดเช่นนั้นไว้ให้เป็นไฟล์ขยะรกห้องหัวใจ