เทพ พรหม พระอรหันต์ ต่างมีหนี้กรรมต้องใช้

พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า อิณาทานัง ทุกขัง โลเก คนเป็นหนี้เป็นทุกข์ในโลก สรรพสัตว์ทั้งหลายในวัฏฏะ ๓๑ ภูมิ ทุกคนต่างก็มีหนี้ติดตัวด้วยกันทั้งนั้น หนี้ที่ว่านี้ก็คือ หนี้กรรม


หนี้กรรม เป็นหนี้ที่ศักดิ์สิทธิ์
เป็นหนี้ที่ใครๆ ก็ไม่อาจหลบหลีกได้
ไม่ว่าผู้นั้นจะเป็นพรหม เทวดา มนุษย์
สัตว์ดิรัจฉาน เปรต อสุรกาย หรือสัตว์นรก ก็ตาม
แม้แต่พระพุทธเจ้าหรือพระอรหันต์
ถ้าหากว่าได้เคยสร้างกรรมไม่ดีเอาไว้
ก็ยังต้องชดใช้หนี้กรรมด้วยเช่นกันไม่มีข้อยกเว้น


การที่กล่าวว่า มนุษย์ สัตว์ดิรัจฉาน เปรต อสุรกาย หรือสัตว์นรก เป็นผู้มีหนี้กรรมติดตัวนั้น พอจะเข้าใจและเห็นได้ชัดเพราะทั้งมนุษย์ สัตว์ดิรัจฉาน เปรต อสุรกาย และสัตว์นรกต่างก็ได้รับความเดือดร้อน ซึ่งพอคะเนได้ว่ามาจากผลกรรมชั่ว แต่สำหรับพระพรหมและเทวดาที่ท่านเสวยแต่ทิพยสมบัติอย่างสุขสบาย ไม่ทุกข์เดือดร้อนอันใดเลย จะกล่าวได้ว่าท่านมีหนี้กรรมได้อย่างไร และยิ่งเป็นพระพุทธเจ้าหรือพระอรหันต์ด้วยแล้วก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้ เพราะท่านเป็นผู้บริสุทธิ์หมดสิ้นอาสวะทั้งปวงแล้ว เป็นผู้ไม่มีทุกข์ จะมีหนี้กรรมติดตัวได้อย่างไร

พระพุทธเจ้าตรัสว่า สรรพสัตว์ทั้งหลายที่มีชีวิตมีความเป็นอยู่ในภพภูมิปัจจุบัน แต่ละตน แต่ละคน แต่ละท่าน ต่างก็เคยเกิดในภพภูมิต่างๆ มาแล้วมากมายนับครั้งไม่ถ้วน มากกว่าเม็ดทรายในทะเลทรายหรือ หยดน้ำในมหาสมุทร และในแต่ละภพชาตินั้นก็ได้สร้างกรรมต่างๆ เอาไว้มากมายทั้งดีและชั่ว

พระพรหมก่อนที่จะมาเป็นพรหมก็ผ่านการเกิดเป็นมนุษย์ เป็นสัตว์ หรือเป็นอะไรต่างๆ มามากมายและได้ทำกรรมต่างๆ มากมายเช่นกัน พระพุทธเจ้า พระอรหันตสาวกก็เช่นเดียวกัน

ก่อนที่พระองค์จะอุบัติเป็นเจ้าชายสิทธัตถะ ออกบวชและตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ทรงผ่านการเวียนว่ายตายเกิดและได้เคยประกอบกรรมชั่วเอาไว้ไม่น้อย ซึ่งจะต้องชดใช้ในชาติสุดท้ายนี้ เช่น

ชาติหนึ่งพระองค์เคยเกิดเป็นพราหมณ์ ได้สร้างเรื่องใส่ร้ายฤๅษีตนหนึ่งว่าไปมีความสันพันธ์ฉันชู้สาวกับหญิงคนหนึ่ง ด้วยความอิจฉาที่ลูกศิษย์ของตนหันไปนับถือฤๅษีตนนั้นมากกว่า ด้วยผลกรรมนั้นเองทำให้พระองค์ถูกพวกเดียรถีย์สร้างเรื่องใส่ความว่าเสพเมถุนกับนางสุนทรีแล้วสั่งให้ภิกษุฆ่านางเพื่อปิดปาก สร้างความเสื่อมเสียชื่อเสียงแก่พระองค์และหมู่ภิกษุไม่ใช่น้อย

หรือชาติหนึ่งพระองค์เคยเกิดเป็นหมอได้ทำการรักษาหญิงคนหนึ่ง เมื่อรักษาหายแล้ว หญิงคนนั้นไม่อยากเสียเงินค่ารักษาจึงแกล้งป่วยไม่หาย พอทราบเรื่องจึงได้ปรุงยาชนิดหนึ่งให้นางทานส่งผลให้นางถ่ายเป็นเลือดจนตาย ด้วยแรงแห่งกรรมนั้นทำให้พระองค์ประชวรด้วยโรคปักขันธิกาพาธ(ถ่ายเป็นเลือด) ก่อนที่จะปรินิพพาน

หรืออีกตัวอย่างหนึ่ง พระมหาโมคคัลลานะในอดีตชาติเคยทำ อนันตริยกรรม (กรรมที่ต้องรับผลก่อนกรรมอื่นเมื่อตายไป) คือฆ่ามารดาบิดาของตนด้วยท่อนไม้ ด้วยผลแห่งกรรมนั้นทำให้ท่านต้องถูกโจรทุบตาย แม้ว่าท่านจะเป็นพระอรหันต์และเป็นผู้มีฤทธิ์มากสามารถเหาะเหินเดินอากาศ ปราบนันโทปนันทานาคที่มีฤทธิ์กล้าได้อย่างง่ายดายก็ตาม

แม้พระพุทธเจ้า พระอรหันต์สาวกผู้สิ้นกิเลสแล้วยังต้องมีหนี้กรรมติดตัว และยังต้องชดใช้กรรม ไม่ต้องกล่าวถึงพรหมหรือเทวดาว่าจะไม่มีหนี้กรรมติดตัว จริงอยู่ขณะที่เป็นพรหมหรือเทวดาอาจจะได้รับสิทธิพิเศษชั่วคราวไม่ต้องใช้หนี้กรรม แต่เมื่อหมดบุญ จุติจากสวรรค์ลงมาเกิดบนโลกมนุษย์แล้ว ก็ต้องชดใช้หนี้กรรมตามระเบียบ

ดังนั้น จึงกล่าวได้ว่า สรรพสัตว์ทั้งหลายที่เกิดมีชีวิตในวัฏฏะ ๓๑ ภูมินี้
ทุกคนต่างก็มีหนี้กรรมติดตัวที่ต้องชดใช้ด้วยกันทั้งนั้นไม่มียกเว้น

   

โมทนาสาธุครับ...
...หันหลังคืนฝั่ง พ้นจากทะเลทุกข์...