เราเป็นผู้ตามเห็นซึ่งความ ไม่เที่ยง อยู่เป็นประจำ
เห็นความไม่เที่ยงอยู่เป็นประจำ กับทุกสิ่งที่เห็น ทุกคำที่พูด ทุกเสียงที่ได้ยิน ทุกการกระทำทั้งของตนและสรรพสัตว์ เห็นความเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เกิดขึ้นเร็วมาก เช่น เสียงที่เปล่งออกมาคำหนึ่งๆ กว่าจะเปล่งออกมาจบคำ มีเสียงที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ต่อเนื่องกันถี่ยิบ พอเกิดเป็นคำสมบูรณ์ คำนั้นก็ตั้งอยู่แค่คนฟังรู้ความหมายแล้วก็ดับไป คำใหม่ตามมาอีก การตามเห็นความไม่เที่ยงเช่นนี้ ของสรรพสิ่ง หากตามเห็นถี่เกินไปก็เครียด เห็นหย่อนเกินไปก็...