ประกาศห้ามฆ่า



มนุษย์คือสัตว์ประเสริฐ ความประเสริฐสูงส่งของมนุษย์นั้น คือจิตคุณธรรม ความเมตตาที่มีอยู่ในจิตของมนุษย์นี้เอง ทำให้มนุษย์ได้ชื่อว่า สัตว์ประเสริฐ ความเมตตาเป็นสิ่งที่แยกมนุษย์ให้แตกต่างจากเดรัจฉาน ด้วยจิตสำนึก ..
แต่มาบัดนี้ จิตที่เคยสูงส่งเปี่ยมด้วยความดีแห่งเมตตา ได้มีกำแพงเหล็กอันแน่นหนามาปิดกั้นไว้จนมืดบอด เมื่อมนุษย์ขาดจิตสำนึก จึงมองไม่เห็นผิดบาปที่ตนกำลังก่อขึ้นอย่งมหันต์ ..
ลองคิดกันดู ...


1. บ้านเมืองกำลังเกิดสงคราม พวกเรากำลังถูกตามล่า ต่างพากันหนีตายอย่างลนลาน


ในขณะที่โจรไล่ต้อนจนมุม ความตายมาถึงเบื้องหน้า รู้ว่าไม่มีทางรอดแน่ จิตใจเราขณะนั้น ไม่สั่นสะท้านเพราะความกลัวจนขีดสุดหรอกหรือ !




2. ในขณะที่พวกโจรจับตัวได้ เราถูกฉุดกระชากลากไถไปอย่างหยาบช้า


ทำกับเราเยี่ยงหมูหมา ความรู้สึกของเราตอนนั้น จิตใจไม่แตกกระเจิงขวัญหนีดีฝ่อหรอกหรือ !



3. เมื่อเห็นคนรักของเรา ถูกทุบตีอย่างทารุณต่อหน้าต่อตา


เราทั้งโกรธทั้งแค้น ตะโกนร้องจนสุดเสียง วิงวอนขอชีวิตแทบขาดใจ ขณะนั้นใจเราไม่เจ็บปวดรวดร้าวหรอกหรือ !




4. ญาติมิตรของเราถูกพวกโจรจับได้ เอามาขึ้นตะแลงแกง


พวกโจรฆ่าฟันหั้นหั่นอย่างเลือดเย็น เสียงหวีดร้องร่ำไห้อย่างโอดโอยของพวกเขา ใจเราขณะนั้นไม่คิดจองล้างจองผลาญหรอกหรือ !





5. การฆ่ามาถึงตัวเรา พวกโจรเข้ารุมทำร้ายทุบถองตบตีจนกระอักเลือด


ความทรมานเจ็บปวด ยังไม่เท่ากับถูกกรีดเนื้อเถือหนังจนปวดแสบไปทั้งร่าง ใจเราขณะนั้นไม่อาฆาตเคียดแค้นหรอกหรือ !




6. นาทีแห่งความตายใกล้เข้ามา จิตใจเราห่อเหี่ยว ความหวังริบหรี่ลงทุกที


แต่เผอิญขณะนั้นมีโจรคนหนึ่งมาช่วยปล่อยตัว เรามีหวังขึ้นมาอีกครั้ง ใจเราขณะนั้นไม่ดีใจสำนึกขอบคุณหรอกหรือ !





7. ทันใดนั้น มีโจรอีกคนหนึ่ง ไม่เคยโกรธแค้นกันมาก่อน ตรงเข้ามาขัดขวางไม่ให้ปล่อยไปง่ายๆ


อ้อนวอนยังไงพวกโจรก็จะฆ่าเราให้ได้ ใจเราขณะนั้นไม่รู้สึกรันทดหดหู่หรอกหรือ !




8. ในขณะที่พวกโจรคิดจะปล่อยตัวพวกเรา แต่มีโจรคนหนึ่งคัดค้านขึ้นมาว่า ฆ่าเสียเลยจะดีกว่า


คนเหล่านี้เกิดมามีเคราะห์ ตายไปก็คงจะหมดเคราะห์หมดกรรม ใจเราขณะนั้นไม่เจ็บช้ำหรอกหรือ !





9. ในขณะคนรักของเราป่วยหนัก อาการแสนสาหัส จริงๆ แล้วถูกสั่งให้ปล่อย


แต่มีโจรใจดำคนหนึ่งไม่เห็นด้วย ป่วยหนักเช่นนี้ รอดตายยาก ฆ่าเสียสิ้นเรื่อง ใจเราขณะนั้นไม่เป็นเดือดเป็นแค้นหรอกหรือ !




10. ญาติมิตรของเราส่วนใหญ่มีลูกเล็กเด็กแดง พวกโจรคิดจะปล่อยไป





แต่มีโจรใจชั่วคนหนึ่งเสนอว่า เด็กพวกนี้ปล่อยไปก็ตาย ฆ่ากินดีกว่า เนื้ออ่อนอร่อย ใจเราขณะนั้นจะอโหสิให้ได้อีกหรือ !




ไม่ว่าสัตว์น้อยใหญ่ หรือแม้กระทั่ง กุ้ง หอย ปู ปลา เมื่อถูกจับมานอนอยู่ข้างเขียง ต่อหน้ามีมีด ต่อหน้าน้ำมันร้อน มันก็ย่อมคิดว่า ตัวมันกับญาติมิตรที่ถูกจับมาด้วยกันนี้ อีกชั่วครู่ก็ต้องจบชีวิตอย่างเจ็บปวดสาหัส แต่ปากพูดไม่ได้ นอกจากชักดิ้นรับความทรมาน

http://dhammaworld.exteen.com/20080506/entry

ผมก็ว่าอย่างนั้น ถ้าพวกมันพูดได้คงไม่มีตัวไหนเลยที่พูดว่า โปรดฆ่าพวกเราเถิดพวกเราเกิดมาเพื่อประทังชีวิตของพวกท่าน น่าสงสารพวกสัตว์เป็นๆที่ถูกฆ่ามาก


ผมเลิกกินเนื้อสัตว์เพราะคลิปนี้ครับ อยากให้ดูและวัดใจตัวเองว่า

ยังมีความเมตตามากพอที่จะเห็นเป็นเรื่องธรรมดาหรือเปล่า

http://www.jozho.net/index.php?mo=5&qid=666547


http://www.peta.org/issues/animals-used-for-food/photos.aspx


ตามไปดูแล้วครับ(ตั้งแต่แรก)น่าสงสารมาก โดยเฉพาะตรงที่บอกว่า พวกเป็ดจะไม่ตายทันทีที่ถูกเชือดคอ(คงดิ้นทุรนทุรายนาน) ผมมาคิดว่าบางที่แป๊บเดียวของเราอาจเป็นระยะเวลาที่นานของชีวิตในภพภูมิอื่นๆที่ระยะเวลาและความรู้สึกต่อเวลาต่างกับเราก็ได้(เพราะเป็ดอายุสั้นกว่ามนุษย์) จากที่เห็นซากเป็ดไก่แขวนไว้ในตู้รอแล่ขายเคยน้ำลายไหลกลายเป็นสงสารและสลดไปเลย(เห็นเบื้องหลังแล้วกินไม่ลง)แต่ยังไม่ถึงขนาดตัดได้ขาด เรื่องของหมูกับเนื้อไม่ได้ดูแต่เคยอ่านในหนังสือถึงกรรมวิธีในการฆ่าอ่านแล้วยังสงสารสัตว์พวกนี้เลยแล้วมีตัวอย่างประกอบด้วย เรื่องของ "ซันแดนซ์กับบุช"(หมูที่หนีสุดชีวิตจนรอดไปได้)โดยบอกว่าหมูนั้นจริงๆแล้วฉลาดกว่าสุนัขเสียอีก ส่วนของโคเป็นเรื่องของ "เอมิลี่" เธอก็วิ่งไม่คิดชีวิตจนรอดไปได้เช่นกัน(สาธุ...อ่านไปลุ้นไป) หรือมีคนลงขันกันช่วยไว้นี่แหละครับ อ่านไปเชียร์ไปยิ่งกว่าเชียร์กรีฑาเสียอีก ว่าขอให้พวกนักฆ่าอย่าตามทันเลย เนื้อนั้นผมไม่ได้กินอยู่แล้วแต่หมูกับไก่ผมยังกินอยู่แต่เห็นเบื้องหลังแล้วสงสารมาก อุทิศส่วนกุศลให้เจ้าของเนื้อหนังที่กินเป็นประจำ



เรื่องของบุชกับซันแดนซ์ดังมากปัจจุบันบุชได้เสียชีวิตไปแล้ว แต่ซันแดนซ์ ยังมีชีวิตอยู่
บุชเป็นเพศเมียซันแดนซ์เป็นเพศผู้และทั้งสองเป็นพี่น้องกันครับ

http://www.thisiskent.co.uk/news/Final-parting-Tamworth/article-2753682-detail/article.html


ภาษาอังกฤษพิมพ์ไว้ว่า True-life Hero Pigs ครับ


ส่วนเอมิลี่นั้นถึงขนาดถูกเรียกว่าเป็นวัวพระโพธิสัตว์(Bovine Bodhisattva) เธอเสียชีวิตไปแล้วและมีอนุสาวรีย์ของเธอด้วย เรื่องราวของเธออยู่ที่นี่ครับ


http://books.google.co.th/books?id=Yh7ow2u7e84C&pg=PA126&lpg=PA126&dq=A+cow+that+running+away+from+abattoir+(Emily)&source=bl&ots=MMwdFHm0f-&sig=uAMkNHhds2gU5601M3gtF-8QeHc&hl=th&ei=mXrTTZjaGY_ciAKfoci1BA&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CBgQ6AEwAA#v=onepage&q&f=false

เริ่มตั้งแต่ " From India To Emily With Love "
อ่านแค่ชื่อหัวข้อก็ซึ้งแล้ว


พระพุทธเจ้าเสวยมังสะเพราะอะไร ด้วยเหตุใด ??????( ไม่อยากเขียนยาว ลองขยันค้นคว้ากันบ้าง )


คำว่ามังสะคืออะไรหรือครับ

ช่วยบอกหน่อยครับ


ปาโณ แปลว่า สัตว์ที่มีชิวิต ซึ่งประกอบด้วยรูปกาย และนามคือจิต คำว่ามังสะ แปลว่า ชิ้นเนื้อของสัตว์ที่ตายแล้ว ถ้ายังแยกความแตกต่างคำสองคำนี้ไม่ได้ ก็จบกัน...คนที่ไม่ยอมอ่านพระไตรปิฎก โดยเฉพาะไม่ศึกษาพระอภิธรรม ก็มักขาดความเข้าใจสภาพธรรมต่างๆ หรืออ่านแต่ไม่มากพอ หรือศึกษาปิฏกใดปิฏกหนึ่งเท่านั้น หรือก็มีมากที่ฟังหรืออ่านแต่คำสอนของเกจิอาจารย์ โดยไม่ได้สอบสวนทวนความจากพระไตรปิฎกบ้างเลยว่าที่ครูอาจารย์พูดนั้นตรงตามพุทธพจน์หรือไม่หรือตามอรรถกถาจารย์บ้างหรือไม่...มีครูอาจารย์หลายท่านอ้างว่าท่านก็ศึกษาตามแนวพระไตรปิฎก คนนั้นว่าอย่างนั้น ท่านนี้ว่าอย่างนี้ แล้วเราจะเชื่อใคร?.. เห็นสมควรไหมที่ตัวเราเองจะเปิดอ่านพระไตรปิฎกด้วยตนเองบ้าง อ่านผ่านสายตาของเราในขณะที่สายตาเรายังใช้การได้อยู่ มีคนตาบอดหลายท่านอยากอ่านอยากเห็นอักขระ อักษร พยัญชนะ ทุกพยางค์ทุกประโยค ทุกสำนวน ที่ได้บันทึกในพระไตรปิฎก แต่ช่างน่าแปลกประหลาดที่คนตาดี ไม่ยอมหาโอกาสอ่านพระไตรปิฎกให้ประจักษ์แก่สายตาของตนเองเลย...จะเป็นบุญตาแค่ไหนที่เราไม่เสียชาติเกิดที่ได้เห็นได้อ่านพระไตรปิฎกอ่านผ่านสายตาของตน...เพราะเหตุนี้เวลาที่ข้าพเจ้าตอบกระทู้ จะไม่อยากเขียนตอบมาก แต่อยากให้ท่านไปค้นคว้าจากหลักฐานด้วยตนเอง ที่สำคัญอย่ามีอคติกับพระไตรปิฎก สงสัยให้ถามผู้รู้ซึ่งก็มีมากมายที่เป็นทั้งพระและฆราวาส แต่ให้ถามสอบทานจากผู้รู้หลายๆท่าน เพื่อช่างน้ำหนักในคำตอบ แต่อย่าลืมว่าตัวเราเองต้องศึกษาด้วย เพราะครูบาอาจารย์ต่างๆที่ยังไม่บรรลุธรรมก็มีมาก.........สำหรับคนที่ตั้งกระทู้ถาม อยากให้ตั้งกระทู้เพราะอยากรู้ เพื่อเป็นข้อมูล ไม่ใช่มีคำตอบในใจอยู่แล้วแต่ต้องการวิวาทะ ถามด้วยใจที่เป็นกุศล ผู้ตอบแสดงความคิดเห็นก็มีจิตเมตตากุศล แม้จะมีความเห็นแตกต่างอยู่บ้างก็ไม่ควรถือตัวด้วยมานะ ไม่เห็นด้วยกับความเห็นแต่ก็ไม่ควรโกรธเป็นปรปักษ์ การทะเลาะด้วยวาทะโดยไม่ยอมกลับไปค้นหลักฐานให้อ่านผ่านสายตาของตน ถือเอาแต่ได้ยินได้ฟังมาเท่านั้น มีหลายกระทู้ที่ผู้ตั้งกระทู้ต้องการแนวร่วมสนับสนุนของตน เมื่อมีผู้ตอบโดยไม่ตอบตามความคิดของตนก็จะไม่พอใจ ดังนั้นผู้ตั้งกระทู้ทั้งหลายควรมีจิตกุศลและกลับไปค้นคว้าด้วยตนเองด้วยอีกที การสนทนาธรรมก็ย่อมเป็นไปเกื้อกูลกันและกัน คนที่นับถือศาสนาอื่นเมื่อเข้ามาดูเวปธรรมของพุทธศาสนา เขาจะได้เห็นว่าชาวพุทธมีความเคารพกันและกัน เคารพต่อสิกขา เคารพธรรม เคารพพระพุทธเจ้า ...นานๆข้าพเจ้าจะเข้ามาที่เวปธรรมไทยนี้ เพราะเท่าที่ผ่านมาก็เห็นแต่วิวาทะ การยกตนข่ม ความอหังการ การดื้อด้านไม่อ่อนน้อม ไม่กลับไปค้นคว้าด้วยตนเอง ไม่ยอมอ่าน ถามอย่างเดียวโดยไม่พิจารณาสอบสวนในคำตอบ แล้วกลับมาเผยแผ่ผิดๆอีก ...เรื่องของทานเนื้อหรือไม่ทานเนื้อ ลองไปอ่านในพระวินัยปิฎกเล่มที่ ๒ ,๓ เรื่องวัตถุ ๕ ที่เทวฑัตทูลขอจากพระองค์ ไปดูใน ชีวกสูตร มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสก์ ข้อ ๕๖ , และอามคันธสูตร ขุททกนิกาย สุตตนิบาต ข้อ ๓๑๕ แล้วท่านจะได้คำตอบ ลองค้นคว้าไปเปิดพระไตรปิฎกด้วยตนเอง อ่านผ่านสานตาของเราในขณะที่สายตาของเรายังใช้การได้ เป็นทัศนานุตตริยะประการหนึ่ง ไม่เสียชาติเกิดที่ได้เห็นได้อ่านคำสอนของพระองค์ด้วยตาของตนเอง


เรือ่งแผ่เมตตา

อยากให้เพื่อน ได้เข้าดูเวป ที่แนบมา

ชีวิตที่ร่ำไห้
เจ้าของลิขสิทธิ์ ผู้ผลิต คือ สำนักพิมพ์ ส่งเสริมคุณภาพชีวิต
เพื่อให้เราตระหนักถึงคำที่พระพุทธตรัสว่า.. เมตตาธรรม ค้ำจุนโลก
พาไปดูเบื้องหลังของชีวิตสัตว์ที่เรา-ท่านทั้งหลายบริโภคกัน ตั้งแต่ถูกเลี้ยงมา กระทั่งถูกลำเลียงมา ฆ่า
มองให้เห็นถึงใจเขาใจเรา โดยเอาใจเราไปใส่ใจเขา รับรู้และรู้สึกเหมือนเขา นำมาเปรียบกับเราอีกที
เป็นความจริงว่า.. สัตว์ทั้งหลาย ไม่ว่าจะเขา จะเราก็ย่อมรักตัว กลัวตายทั้งสิ้น
ทุกเหล่าสรรพสัตว์มีวิญญาณ การรับรู้ เจ็บเป็น กลัวเป็น
เราท่านซึ่งเป็นมนุษย์(แปลว่าผู้ที่มีใจสูง)ที่ยังคงบริโภคสัตว์อื่นอยู่ด้วยความสะใจ จะสะท้อนคิดไหม
ว่าหากเราโดนกระทำเช่นนั้นบ้าง หรืออาจจะกับพ่อแม่และคนที่เรารัก เราจะรู้สึกอย่างไร
กรรมใดใครก่อ คนนั้นก็ต้องรับกรรม
กินตามใจปาก ตามความอยากจนเคยตัว โดยขาดปัญญา ไม่คำนึงถึงที่มา ว่าทุกชิ้น-เนื้อที่เข้าปาก

มันคือชีวิตที่สูญเสียไป
ว่ากันว่า "ป่าช้าที่ใหญที่สุดในโลกนี้ อยู่ที่ท้องคน" เป็นความจริง เพราะเติบโตมาจนบัดนี้จะมีใคร
สักกี่คนรู้ได้ว่า มีกี่ศพ กี่ชีวิตแล้ว ที่ต้องสังเวยให้แก่เรา นั้นเพราะว่ามันมากมายมหาศาล
กระแสแห่งกรรมย่อมทำหน้าที่ของมันโดยเที่ยงธรรม
ก่อนจะสายเกินไป มากู้เมตตาธรรมที่มันแอบอยู่ในหลืบใจเรากลับคืนมาซิครับ
ใครที่ผ่านการเข้าค่ายคุณธรรมมาบ้างแล้ว อาจจะได้ดูบ้างแล้ว ก็ถือว่าเป็นการมาย้ำสำนึก


เพื่อนสมาชิกอื่น ๆ ยิ่งต้องดูครับ

เวปลิงค์ ที่เข้าไปดูได้
http://www.youtube.com/watch?v=RxTnxG4Hzmk
file:///D:/user/touu034272334


ลดการกินพวกบุฟเฟต์ไงครับ
ช่วยกันลด เดี๋ยวคนไม่มีกิน ร้านก็ปิด หมูก็ถูกเลี้ยงน้อยลง

ทำอาชีพเกี่ยวกับฆ่าสัตว์ มีแต่ทำให้ชีวิตตกต่ำครับ





เนื้อสัตว์ ต้นเหตุหลักสำคัญ ชองโรคมะเร็งร้าย นานาชนิด
หาอ่าน ดู ได้จากเวป ช้างล่าง


http://www.watisan.com/showdetail.asp?boardid=1080


เนื้อสัตว์ ต้นเหตุหลักสำคัญ ชองโรคมะเร็งร้าย นานาชนิด
หาอ่าน ดู ได้จากเวป ช้างล่าง


http://www.watisan.com/showdetail.asp?boardid=1080


ถ้าไม่เกิดก่อคงไม่ทุกข์ อย่างงี้หรอก
แผ่เมตรตาทุกข์วัน เพื่อให้ถึงวันพ้นทุกข์