ได้ไปนมัสการพระพุทธรูปแห่งหนึ่ง ทางวัดมีกระจายเสียงเกี่ยวกับธรรม เป็นการสนทนาของสาวกของคุณสัญชัยเวลัฏบุตรกับพระอภิญญารูปหนึ่ง(ไม่ขอพูดเรื่องอภิญญานะครับเพราะพระเทวทัตก็ทำได้แต่รักษาศีล 5 ยังไม่ได้) ทางฝ่ายฆราวาส(ไม่แน่ใจว่าคิดแล้วพระอ่านออกด้วย เจโตปริยญาณ หรือ ถามออกมาเลย) มีปัญหาเช่นนี้ เนื่องจากเป็นการอธิบายให้ผู้ที่อยู่ในลัทธิอื่นฟัง ทุกข์จึงหมายเพียง "ความไม่สบายกายไม่สบายใจ"
ไม่ใช่ทุกข์ในอริยสัจหรือทุกข์ในไตรลักษณ์นะครับ

ท่านผู้อ่านคิดว่าจะมีทุกข์ไหมครับ ถ้าอยากได้อะไรก็ได้ อยากมีอยากเป็นอะไรก็ได้ทุกอย่างดังใจหวัง ในทำนองเดียวกัน ไม่อยากมีหรือไม่อยากเป็นอะไรก็ไม่ต้องมีไม่ต้องเป็น    

ผมพยายามค้นหาข้อความในกูเกิ้ลแต่หาคีย์เวิร์ดไม่ได้น่ะครับ(เสร็จเลย) เพราะจำชื่อของท่านผู้นั้นไม่ได้และชื่อของพระเถระก็ฟังไม่ชัด เลยขอเล่าแบบที่ตัวผมเองจำได้ก็แล้วกันนะครับ ท่านกล่าวว่า มีชายคนหนึ่งปิ้งเนื้ออยู่บนกองไฟที่ลุกโชน(คิดว่าหมายถึงกองแห่งทุกข์)เพื่อไม่ให้เนื้อไหม้เขาจำเป็นต้องลดแรงไฟลงโดยไปหาฟืนมาใส่เพิ่มเมื่อหาฟืนมาใส่เพิ่มแรกๆก็ช่วยให้เปลวไฟลดลงได้แต่สุดท้ายเมื่อฟืนลุกไหม้สมบูรณ์เปลวไฟก็ลุกโชนอีกก็ต้องไปหาฟืนมาใส่อีก แรกๆก็ช่วยได้นิดๆหน่อย แต่หลังจากนั้นไฟลุกโชนยิ่งกว่าเก่าๆ เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆ (เสมือนการตอบสนองตัณหา คือ แรกๆความอยากก็ลดลงแต่ภายหลังอยากหนักยิ่งกว่าเก่า) ผมไม่ได้ฟังจนจบน่ะครับมาคิดต่อเอาเองว่า หากสมุทัย(คือตัณหาทั้งสามยังอยู่) อย่างไรเสียก็ทุกข์อยู่ดี มาคิดเล่นๆ ถ้าชีวิตสุขสมหวังไปหมดทุกข์อย่างถึงเวลาจะตายคงอาลัยน่าดู(นี่ยิ่งทุกข์ในอริยสัจเลยคือเข้าไปยึดมั่นถือมั่นในอุปาทานขันธ์ทั้ง 5...ใช่เปล่าครับ)