ตั้งใจสวดมนต์และอโหสิกรรมให้กับบุคคลที่เราไม่ชอบทุกครั้งเลย แต่ว่าเวลาได้ยินชื่อรึเห็นหน้าเขาเราก็รู้สึกไม่ดีแล้วคะ แล้วอย่างนี้บุญที่เราอุทิศให้เขาจะถึงเขาไหมคะ รึว่าจะเป็นบาปกับตัวเราเพิ่มขึ้นคะ   

     บัณฑิตนำจิตตั้ง          โดยฌาน
สงบอยู่โดยอาการ....          มั่นแล้ว
กิเลสถูกประหาร.                    หมดจด     กาลใด
จิตนั่นย่อมผ่องแผ้ว...          หลุดพ้นวัฏฏา

     บัณฑิตมีจิตตั้ง.          กรุณา
ยึดมั่นในสัจจา..               ก่อเกื้อ
แสดงซึ่งพระธัมมา...          โปรดหมู่     เวไนย
สาธุความโอบเอื้อ...          เลิศแท้ธรรมงาม

     ปัญญา บ่ เก็บไว้          องค์เดียว
ปันแบ่งหมู่มิตรเทียว...          สดับไว้
ธรรมย่อมยิ่งกลมเกลียว          ยังหมู่     มิตรธรรม
สุคติภพย่อมได้....                    หมดสิ้นบ่วงเวร

     กราบบาทพระพุทธเจ้า.     โคดม
โปรดสัตว์พ้นทุกข์ตรม..          มากล้น
มนุษย์เทพต่างชื่นชม...          ปีติ     สุขแล
เพราะจิตที่หลุดพ้น.               สุขแท้ทั่วกัน



[๕๒๗] พระผู้มีพระภาคจึงได้ตรัสดังนี้ว่า

บุคคลไม่ควรคำนึงถึงสิ่งที่ล่วงแล้ว
ไม่ควรมุ่งหวังสิ่งที่ยังไม่มาถึง
สิ่งใดล่วงไปแล้ว สิ่งนั้นก็เป็นอันละไปแล้ว
และสิ่งที่ยังไม่มาถึง ก็เป็นอันยังไม่ถึง
ก็บุคคลใดเห็นแจ้งธรรมปัจจุบัน ( อริยะมัคค 4 และอริยะผล 4 )
ไม่ง่อนแง่น ไม่คลอนแคลนในธรรมนั้นๆ ได้

บุคคลนั้นพึงเจริญธรรมนั้นเนืองๆ ให้ปรุโปร่งเถิด
พึงทำความเพียรเสียในวันนี้แหละ ใครเล่าจะรู้ความตายในวันพรุ่งนี้
เพราะว่าความผัดเพี้ยนกับมัจจุราชผู้มีเสนาใหญ่นั้น
ย่อมไม่มีแก่เราทั้งหลาย
พระมุนีผู้สงบย่อมเรียกบุคคลผู้มีปรกติอยู่อย่างนี้
มีความเพียรไม่เกียจคร้านทั้งกลางวันและกลางคืน
นั้นแลว่าผู้มีราตรีหนึ่งเจริญ ฯ

..............................................................

ผู้ไม่โศกเศร้าถึงสิ่งที่เป็นอดีต
ไม่บ่นเพ้อถึงสิ่งที่เป็นอนาคต
ยังอัตภาพให้เป็นไปด้วยสิ่งที่เป็นปัจจุบัน ( สมาบัติ 3 )
ท่านเรียกผู้เป็นเช่นนั้นว่า " ผู้สันโดษ "


( สมาบัติ 3 )....คือ
1.ฌานสมาบัติ 8
2.ผลสมาบัติ 4
3.สัญญาเวทยิตนิโรธสมาบัติ

เจริญในธรรมเจ้าค่ะ