มีห่วงอันนึงนั้นลอยอยู่กลางมหาสมุทรที่กว้างใหญ่มาก

คงจะมีสักวันนึงที่เต่าตาบอดตัวนึงนั้นว่ายและลอยตัวขึ้นมาหายใจจะตรงห่วงอันนั้น

เป็นการยากมาก ฉันใดก็ฉันนั้น แต่

การเกิดเป็นมนุษย์ผู้มีอาการ32นั้นยากเสียกว่า

แต่ก็ไม่ยากเท่ากับการที่เกิดมาเป็นมนุษย์ผู้มีอาการครบ32และได้พบพระพุทธศาสนา

ขอให้พวกท่านนั้นจงเห็นคุณค่าของชีวิตและใช้ชีวิตโดยไม่ประมาท มีประโยชน์มากที่สุดเถิด   

           สาธุค่ะคุณ benzzae01 [DT09620]

แต่เอาแบบที่ถูก และจากพระไตรปิฎกไปดีกว่านะคะ เพราะจะทำให้ความกระชับขึ้น ไม่เลื่อนลอย

และที่สำคัญมีที่อ้างอิงค่ะ เช่น แอกมีช่องเดียว ไม่ใช่ห่วง ต่อล่วงร้อยปี ไม่ใช่ สักวันหนึ่งค่ะ

คำว่า "นิทาน" ในพุทธศาสนา เมื่อทรงตรัสเล่านั้น จะหมายถึงเหตุ หรือต้นเหตุ ของเรื่อง ค่ะ







จากพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๑ สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค ฉิคคฬสูตร ๑ , ๒ ซึ่งสัมพันธ์กันดังนี้ค่ะ

ฉิคคฬสูตร ๑

[๑๗๔๓] ดูกรภิกษุทั้งหลาย
เปรียบเหมือนบุรุษโยนแอก ซึ่งมีช่องเดียวลงไปในมหาสมุทร เต่าตาบอดมีอยู่ในมหาสมุทรนั้นต่อล่วงร้อยปีๆ มันจะโผล่ขึ้นคราวหนึ่งๆ

เธอทั้งหลายจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน
เต่าตาบอดนั้น ต่อล่วงร้อยปีๆ มันจะโผล่ขึ้นคราวหนึ่งๆ จะสอดคอให้เข้าไปในแอกซึ่งมีช่องเดียวโน้นได้บ้างหรือหนอ?

ภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า
ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ถ้าล่วงกาลนานไปบางครั้งบางคราว เต่าจะสอดคอให้เข้าไปในแอกนั้นได้บ้าง.



ดูกรภิกษุทั้งหลาย
เต่าตาบอด ต่อล่วงร้อยปีๆ มันจะโผล่ขึ้นคราวหนึ่งๆ สอดคอให้เข้าไปในแอกซึ่งมีช่องเดียวโน้น ยังจะเร็วกว่า

เราย่อมกล่าวความเป็นมนุษย์เพราะคนพาลผู้ไปสู่วินิบาตแล้วคราวเดียวก็หามิได้ ข้อนั้น เพราะเหตุไร?เพราะว่าในวินิบาตนี้
ไม่มีการประพฤติธรรม การประพฤติชอบ การกระทำกุศล การกระทำบุญ มีแต่การเคี้ยวกินกันและกัน

การเคี้ยวกิน ผู้มีกำลังน้อยกว่า ย่อมเป็นไปในวินิบาตนี้ ข้อนั้นเพราะเหตุไร? เพราะไม่เห็น อริยสัจ ๔
อริยสัจ ๔ เป็นไฉน? คือ ทุกขอริยสัจ ทุกขสมุทยอริยสัจ ทุกขนิโรธอริยสัจ ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจ

ดูกรภิกษุทั้งหลาย เพราะฉะนั้นแหละ เธอทั้งหลายพึงกระทำความเพียร เพื่อรู้ตามความเป็นจริงว่า
นี้ทุกข์ นี้ทุกขสมุทัย นี้ทุกขนิโรธ นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา







ฉิคคฬสูตร ๒

[๑๗๔๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนมหาปฐพีนี้มีน้ำเป็นอันเดียวกัน บุรุษโยนแอกซึ่งมีช่องเดียวลงไป
ในมหาปฐพีนั้น ลมทิศบูรพาพัดเอาแอกนั้นไปทางทิศประจิม ลมทิศประจิมพัดเอาไปทางทิศบูรพา
ลมทิศอุดรพัดเอาไปทางทิศทักษิณ ลมทิศทักษิณพัดเอาไปทางทิศอุดร
เต่าตาบอดมีอยู่ในมหาปฐพีนั้น ต่อล่วงร้อยปีๆ มันจะโผล่ขึ้นคราวหนึ่งๆ

เธอทั้งหลายจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน เต่าตาบอดนั้น ต่อล่วงร้อยปีๆ มันจะโผล่ขึ้นคราวหนึ่งๆ จะสอดคอ
ให้เข้าไปในแอกซึ่งมีช่องเดียวโน้นได้บ้างหรือหนอ?

ภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ
ข้อที่เต่าตาบอด ต่อล่วงร้อยปีๆ มันจะโผล่ขึ้นคราวหนึ่งๆ จะสอดคอเข้าไปในแอกซึ่งมีช่องเดียวโน้นเป็นของยาก.




ฉันนั้นภิกษุทั้งหลาย
การได้ความเป็นมนุษย์เป็นของยาก พระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าจะอุบัติในโลกเป็นของยาก
ธรรมวินัยที่พระตถาคตประกาศแล้วจะรุ่งเรืองในโลกก็เป็นของยาก

ความเป็นมนุษย์นี้เขาได้แล้ว พระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าอุบัติแล้วในโลก
และธรรมวินัยที่ตถาคตประกาศแล้วก็รุ่งเรืองอยู่ในโลก

ดูกรภิกษุทั้งหลาย
เพราะฉะนั้นแหละเธอทั้งหลายพึงกระทำความเพียรเพื่อรู้ตามความเป็นจริงว่า นี้ทุกขสมุทัย นี้ทุกขนิโรธ นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา



                       เจริญในธรรมเจ้าค่ะ