มีความทุกข์จากรัก ที่ผิดหวัง แต่ยังอาลัยต่อบุคคลอันเป็นที่รักมาก โดยเค้ามิได้คิดเช่นเราแล้ว
อยากปรับใจให้ดีขึ้น ผ่านไปเกือบปี แต่ยังอาลัยอยู่ ทำอย่างไรดีคะ

ลองมาปฏิบัติธรรม ทำจิตไม่ให้เศร้าหมอง แผ่เมตตาให้กับเขามากๆ อย่าเอาจิตไปผูกและอาลัยกับตัวเขา จิตจะตกลงในความหดหู่ ให้เราศรัทธาในธรรม คิดเสมอว่าธรรมจะช่วยคุ้มครองและทำให้อะไรๆ ดีขึ้น พี่เองไม่ใช่คนที่เชี่ยวชาญด้านธรรมะโดยตรง แต่ก็มีเหตุการณ์แบบน้องเกิดขึ้นเช่นกัน ให้คิดในแง่ดี หว่านพืชเช่นไร ได้ผลเช่นนั้น หากเราทำกรรมดี กรรมดีจะตอบสนองเราแน่นอน ไม่ต้องสงสัยในธรรม ไม่ต้องหวังในสิ่งตอบแทน เหมือนเรากินข้าว ไม่จำเป็นต้องอธิษฐานว่าขอให้ได้อิ่ม เพราะเมื่อกินแล้วกินไปเรื่อย ๆ เราก็จะอิ่มเอง เหมือนธรรมเช่นกัน ทำกรรมดีไว้ ผลของกรรมดีจะตอบสนองเราแน่นอน ขอให้ตั้งมั่นในศีลในธรรมเถิด เดินมาถูกทางแล้ว ขอเจริญในธรรมเจ้าค่ะ


สวัสดีค่ะ...คุณพุดน้ำบุษย์
ชอบนามที่ใช้จัง เป็นดอกไม้ที่หอมมากๆ สีเหลืองสวย ที่บ้านดิฉันปลูกไว้เยอะค่ะ ออกดอกง่าย ออกทีหอมทั้งบ้านเลย เข้าเรื่องดีกว่าน่ะค่ะ เห็นด้วยกับคุณพี่ประสานว่าให้ลองมาปฏิบัติธรรม ฟังธรรมะเยอะๆและบ่อยๆ อย่ายึดอย่าติด ไม่มีอะไรในโลกนี้เป็นของเรานอกจากบุญกรรม คนเรามารู้จักกันได้ก็ต้องเคยมีบุญมีกรรมร่วมกันมาก่อน เมื่อหมดบุญหมดกรรมร่วมสร้างร่วมมีกันมาก็แยกย้ายจบกันไป โลกคือละครค่ะ มองทุกอย่างอย่างเป็นธรรมชาติ ร่วมเล่นแต่อย่ายึดติด มองปัจจุบันอย่ายึดติดอยู่กับอดีตอย่าหวังยึดมั่นกับอนาคตที่ยังมาไม่ถึง ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด อย่ามองคนอื่นให้มองจิตตัวเองพิจจารณความรู้สึกเราเอง และหัดเริ่มรักให้เป็นคือ รักที่จะให้คนอื่นมีความสุขคือเมตตาไม่ใช่ครอบครอง ถ้าวันนี้เป็นบทของเราๆก็ทำหน้าที่เราให้ดีที่สุดและทุกสิ่งที่เราทำไปคือเราทำให้ใจตัวเราเองให้ใจเราละเอียดและสูงขึ้น หัดดีใจที่เราได้ทำสิ่งดีๆ(ทำแบบเมตตาน่ะค่ะไม่ใช่กิเลส)เมื่อหมดบทของเราแล้วเขาจากไปเราจะนึกถึงสิ่งดีๆของตัวเองที่มีโอกาสให้และแสดงออก ส่วนเขาเราไม่หวังอะไร เราไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นเจ้าของใคร เราเกิดมาเพื่อทำสิ่งดีๆให้ตัวเองและทุกๆคนค่ะ อยู่กับใครคบกับใครทำตนให้เหมือนต้นไม้ให้ร่มให้ความเย็น ให้เขาพักเมื่อเขามีแรงอยากเดินทางต่อก็ปล่อยเขาแต่เรายังเป็นต้นไม้ที่มีร่มเงาต่อไปน่ะค่ะ คนเราเมื่อเจอที่ร้อนมักจะนึกถึงที่เย็นเสมอ ของเก่าช่างมัน..เริ่มต้นใหม่น่ะค่ะ เริ่มให้ความเย็นที่ใจเราก่อน เมื่อเรามีเราถึงจะให้คนอื่นได้ค่ะ หัดให้แต่ไม่หวังรับ หัดยิ้มส่งแต่ไม่ชะเงอรอ ลองดูน่ะค่ะ เอาใจช่วยค่ะ สวดมนต์ทำใจให้สงบสติและความร่มเย็นพร้อมทั้งสิ่งดีๆคนดีๆจะมาสู่คุณค่ะ....



จิตท่านคิด ท่านจึงคิด ไม่มีทุกข์ใด เมื่อผู้ทุกข์นั้นไม่คิด ท่านต้องมองสัจจะธรรมแห่งชีวิต
ตามคำสอนของพระพุทธองค์ ทุกอย่างจิตท่านยึดมั่นถือมั่น จิตท่านคิด ผมขอเขียนแบบเข้าใจง่ายนะครับ คือเราประกอบด้วย ขันต์5 เรียกง่ายๆว่า สิ่งที่ท่านสมมุติขึ้นในใจท่าน มันมาจากการที่ท่านคิดทั้งสิ้น เราเกิดมาคนเดียว ท่านก็อยู่มาคนเดียว พอท่านพบพานสิ่งที่ถูกใจต้องใจ ต้วจิตท่านก็ยึดติด ครำครวญไปตามจิดใจที่ยึดมั่น จิตท่านความคิดท่านอยู่กับสิ่งที่ไม่มีตัวตนจริง มันคืออดีตที่ผ่านมา ชาวพุทธเรานี่ ถ้าท่านเข้าใจ ท่านจะรู้ว่า พระพุทธองค์สอนให้รู้จักคิดอย่างมีเหตุผล ชาวพุทธที่เข้าใจศาสนาพุทธ จะเป็นผู้ไม่หมองเศร้า หดหู่ สลดใจ ทำไมเพราะ อดีตท่านแก้ไม่ได้ อนาคตท่านก็ไม่รู้ ท่านรู้แต่นาทีนี้เท่านั้น ท่านเกิดมาเพื่ออะไร หรือเกิดมาเพื่อครำครวญถึงอดีตหรือหวาดกลัวเรื่องอนาคตหรือครับ?? ความสุขท่านอยู่ที่ไหน??? ทุกอย่าง มันเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป ตามกฏแห่งธรรมชาติ จงเรียนรู้ที่จะปล่อยวาง "จักรวาลไม่ได้หมุนรอบตัวเราฉันท์ใด ท่านก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงโลกได้ฉันท์นั้น" บรรทัดสุดท้าย ผมหวังว่าท่านคงหาคำตอบว่าท่านเกิดมาเพื่ออะไร?????จงใช้สติค่อยๆคิด ปัญญาท่านจะเกิด แล้วท่านจะพบคำตอบ ว่าท่านเกิดมาเพื่ออะไร เมื่อท่านได้คำตอบ ท่านจะปล่อยวางได้ครับ ขอให้ท่านเจริญในธรรม ขอขอบคุณ..
ปล.ผมเขียนแนวธรรมะไม่ค่อยถนัด ขอเขียนแนวบทความแทนครับ


ขอบพระคุณกัลยาณมิตรทางธรรมทุกท่านที่เข้ามาชี้แนะทางธรรมให้ได้คิด

ยินดีที่ได้รู้จักธรรมะและยึดมั่นในความดี

จะนำแนวทางของท่านบุญประสาน ท่านพ้นน้ำ ท่านปิยะ ไว้ในใจเสมอ

ขอให้บุญรักษาทุกท่านค่ะ




รักตัวเองให้มากๆๆ และรักคนที่เค้ารักเรา เลี้ยงเรามา และตอบแทนท่านให้มากๆคะ

คนอื่นยังไงก็เป็นคนอื่นวันยังค่ำนะคะ

หันมาทำความดี สร้างกุศล สวดมนต์ภาวนา อุทิศบุญให้เจ้ากรรมนายเวร และตอบแทนผู้มีพระคุณของเราดีกว่าค่ะ ก่อนที่จะไม่มีโอกาสนะคะ

ขอให้จิตใจเข้มแข็งในเร็ววันนะคะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆๆสู้ๆๆๆกับกิเลสของเราเองให้ได้นะคะ ^^^^


เราเหนื่อย...เราหนัก...เราเครียด...เราทุกข์
เราสับสน...ดิ้นรน...วุ่นวาย
สาเหตุเป็นเพราะ...
หัวใจของเรา...ออกไปเที่ยว...ไกลเกินไป
ถ้าอยาก...
เบา...สบาย...สุข...สงบ...ร่มเย็น
ตามหัวใจกลับมา
เราจะพาหัวใจของเรา...กลับบ้าน...



ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ คุณน้ำใส...

คุณพ้นน้ำดิฉันอยากเป็นต้นไม้ที่ร่มเย็น อยากไม่ยึดติดและปล่อยวางค่ะ แล้ววันหนึ่งจะได้พาใจกลับบ้านได้สำเร็จเสียทีนะคะ

ขอให้กัลยาณมิตรทุกท่านมีความสุข บุญรักษานะคะ



ขออย่าท้อแท้ให้เราปรารถนาดีกับเขาตลอดเวลาแล้วจิตใจเราก็จะเป็นสุขถึงแม้จะไม่ได้อยู่ด้วยกันก็ตาม

สู้ต่อไป


ขอบคุณกัลยาณมิตรทางธรรมทุกท่านนะคะ

ดิฉันเชื่อในการทำดีค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ คุณชีวิตเกิดใหม่

บุญรักษาค่ะ


ความรักที่ไม่สมหวัง
มีใครบ้างที่อยากจะพบเจอนะ
ความรัก...เป็นความรู้สึกที่มากมายคุณค่า
แต่ทำไมนะ คนบางคนถึงได้มองไม่เห็น

คุณพุดน้ำบุษย์ นี่ช่างโชคดีจังเลยค่ะ
มีกำลังใจตั้งมากมาย ที่โอบกอดคุณอยู่ทั่วทุกมุม
ขอให้สลัดความกลัวและความเจ็บปวดได้สำเร็จนะคะ


....สุดทางรัก....



มีคนมากมายหลายล้านคนในโลกใบนี้

แต่มีไม่กี่คนที่เราได้รู้จัก ได้พูดคุย

ได้มีปฏิสัมพันธ์กัน ไม่ว่าจะเคยเห็นหน้ากันมาก่อนหรือไม่ก็ตาม

ดีใจที่ได้รู้จักทุกท่าน ที่มีจิตใจเมตตา ปรารถนาดีต่อกัน โดยมิหวังสิ่งตอบแทนใดๆ

จิตใจงามของทุกท่านได้ทำให้ผู้ทุกข์ใจได้มีกำลังใจสู้ต่อไป

ขอบคุณ คุณv.c._issara สำหรับความปรารถนาดีนะคะ

ขอให้บุญรักษากัลยณมิตรของเราทุกท่านค่ะ




คนเราเกิดมาสักวันก็ต้องตายจากกันไป
ถึงเราจะได้อยู่ร่วมกันวันนี้ วันนี้เรามีความสุข
แต่อนาคตคือความทุกข์ ที่รอเราอยู่
หากเราไม่เตรียมใจ ที่จะรับมือกับมัน
ทุกคนต้องตายพรากจากของ คน อันเป็นที่รักหมด
ทรัพย์สมบัติ ของรักของหวงต่าง ๆ เอาไปไม่ได้สักอย่าง
สิ่งที่เอาไปได้ คือ ความดี ความชั่ว เท่านั้น
แต่ความชั่วเราไม่เอาไปดีกว่า

เขาถึงไม่ให้หลงเพิดเพลินไปกับความสุขที่เราได้มาครับ
มันยังไม่เที่ยงแท้ "สุขอื่นใดเท่านิพพาน ไม่มี"

หากคุณมัวนึกแต่เขาคนนั้น คุณจะลืมบุคคลสำคัญที่สุดไปได้
นั่นคือ พ่อ และแม่ ของเรานั่นเอง
เวลามันลดลงไปเรื่อย ๆ ครับ คิดถึงพ่อและแม่ แทนจะดีกว่าไหมครับ
อยู่กับท่านให้มาก ๆ ตอบแทนพระคุณอันหาที่สุดมิได้ครับ
ลองถามใจตัวเองดูนะครับ ว่าเข้มแข็งพอไหมที่จะอยู่ด้วยตัวคนเดียวได้
ค่อย ๆ เรียนรู้ที่จะอยู่ด้วยตัวคนเดียว ครับ

ความทุกข์มันอยู่ที่จิตใจของเรานะครับ
ทุกวันนี้กายเราอยู่อย่างสงบสุข ก็ถือว่าดีครับ
ที่เหลือ คือ ฝึกกำลังใจในการใช้ชีวิต
ศึกษา "ธรรมะ" ให้มาก ๆ เพื่อใช้พิจารณาความจริงของชีวิต
เพื่อให้หลุดพ้นจากทุกข์ ที่เกิดในใจของเรา




มีคนบอกว่าคนเราซื้อเวลาด้วย ชีวิต

ไม่มีใครสามารถย้อนกลับไปแก้ไขอดีตได้

ให้เราอยู่กับปัจจุบัน และทำปัจจุบันให้ดีที่สุด

ขอบคุณนะคะคุณjulonk สำหรับข้อความดีๆ ขอบคุณมากค่ะ

ขอให้บุญรักษาคุณค่ะ






^_^



เช่นกันนะคร้าบ


ดิฉันก็เป็นคนหนึ่งที่ประสบปัญหาในเรื่องของความรัก แรก ๆ อาจจะมีท้อแท้ อ่อนแรงไปบ้าง แต่เวลาจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้นเรื่อย ๆ ได้ใช้ธรรมะเป็นยารักษา พยายามทำจิตใจให้สงบ สวดมนต์ เจริญภาวนา แล้วเวลาจะทำให้คุณดีขึ้นค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ ป.ล.ทุกคนมีเวลา 24 ชั่วโมงเท่ากัน ไม่มีใครมีเวลามากกว่าใคร สุดแล้วแต่ใครจะเอาเวลาไปทำอะไร แล้วในเวลา 24 ชั่วโมงนี้คุณเลือกที่จะมีความสุขกี่ชั่วโมง มีความทุกข์กี่ชั่วโมงค่ะ (ส่วนฉันเลือกที่จะมีความสุข 24 ชั่วโมง) สู้ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


คนบางคนเอา "ความรัก" เป็นเครื่องต่อรองการใช้ชีวิต
หมดความรัก ชีวิตก็หมดความหมาย

ทั้งที่ก่อนหน้านี้ก็ใช้ชีวิตมาได้ดิบดี ไม่มีปัญหาอะไร
พอเจอความรัก ก็หน่วงเหนี่ยวมาเป็นสมบัติของตัวเอง
มอบชีวิตทั้งชีวิต ให้ตกอยู่ในความดูแลของความรัก



และเมื่อวันหนึ่งที่เขาเดินจากไป ก็กลับมองเห็นว่า . . .
เขาเอาความรักนั้นไปด้วย เหมือนเขาเอาชีวิตเราไปด้วย
แล้วร่างกายของเราจะอยู่อย่างไร . . .
เมื่อโดนขโมยวิญญาณและชีวิตไป




เธอคงลืมไปแล้วว่า . . .
เธอได้สร้างความรักขึ้นมาด้วยตัวเธอเอง
เขาไม่ได้เป็นคนเอาความรักมา ความรักของเขาก็คือของเขา
ของเธอก็คือของเธอ
เมื่อความรักของเขาหมด แล้วเขาเดินกลับไป



ทำไมของเธอต้องหมดไปพร้อมกับเขา
มันไม่ได้เริ่มขึ้นมา พร้อมกันด้วยซ้ำ
ไม่ได้สร้างขึ้นมาจากหัวใจเดียวกันสักหน่อย
หัวใจหนึ่งหายไป . . . แต่เธอก็ยังหายใจอยู่
และความรักของเธอ มันก็ยังอยู่กับหัวใจเธอ




ถ้าเธอใช้ "ความรัก" เป็นข้ออ้าง
ทำไมเธอไม่ใช้ความรักที่อยู่ในใจเธอ ดูแลชีวิตเธอล่ะ
มันยังมีความหมายต่อใครอีกหลายคน





เลิกมองตัวเองว่า . . .เป็นผู้ถูกดูแล
แต่มองกลับไปว่า . . . เธอต้องมีชีวิตอยู่เพื่อดูแลอะไรบ้าง
เธอจะรู้ว่า . . . ชีวิตเธอมีความหมายแค่ไหน
และไม่มีใครเอาความรักของเธอไปจากใจเธอได้
ถ้าเธอโยนความหมายของชีวิตให้ความรัก
เธอก็ต้องรู้ด้วยว่า . . .
ความรักแบบไหนที่จะทำให้ชีวิตเธอมีความหมาย


ขอบคุณ คุณwimonphan ค่ะ สำหรับกำลังใจ และข้อคิดดีๆ

ขอให้คุณมีความสุขนะคะ...








ดิฉันดีใจมากที่ได้ค้นพบธรรม
และดับทุกข์จากความรักได้บ้าง แต่ก็ยังพยายาม มา เกือบ 3 เดือนแล้ว
มันทรมานมากเลยค่ะ แรกๆจะเป็นจะตายเอาให้ได้ แต่ก็ดับทุกข์ในใจด้วยการ
อ่านหนังสือธรรมมะ เข้าเวบต่างๆ เมื่อ 2วันก่อนได้ดูรายการ ธรรมะทางยูบีซี
เลยได้ทราบว่ามีเวบธรรมะอยู่ เลยได้ฟังธรรมหลายๆหัวข้อ ช่วยดับไฟในใจได้บ้าง
เช้านี้ ประมาณตี 4 เศษๆ นอนไม่หลับแล้วหล่ะค่ะ เลยลงมาเปิดคอม เลยลองเข้ามาดู ธรรมะไทย และแล้วเราก็ได้อ่าน และได้ทราบวิธีแก้ อ่านทุกๆหัวข้อแล้วรู้สึกจิตใจโปร่งและไม่อึดอัดเหมือนก่อนเลย
ดิฉันจะมั่นสวดมนต์ภาวนา ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร และสัมปเวสีในสากลโลก
ขอขอบคุณ ในโชคชะตาที่ทำให้ค้นหาเวบนี้เจอ
อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ
ขอให้ทุกท่านโชคดี มีสุขกันมากๆนะคะ
ดีใจมากๆค่ะ ตอนนี้หา Ipod เพื่อจะบันทึกเสียงธรรมะไว้ฟังเวลาทำงานหรือก่อนนอน หรือเวลาเดินทาง ค่ะ


ยินดีมากนะคะ ที่กระทู้นี้มิได้นำความอึดอัดเศร้าหมองจากใจเราไปอย่างเดียว

แต่ยังชี้ทาง นำผู้ทุกข์ใจหลายท่าน ได้พบทางสว่างของชีวิต

ขอให้คุณ น้ำเมย สบายใจ คลายความทุกข์โดยเร็ววันนะคะ

อย่างน้อย สิ่งที่ได้มาจากความทุกข์ใจครั้งนี้ ก็คือ ธรรม และกัลยาณมิตรทางธรรมค่ะ

ขอให้ทุกท่านมีความสุขค่ะ




ให้คิดซะว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เราได้ค้นพบธรรมะ อย่าเสียใจและหดหู่ใจเลยนะค่ะ ให้คิดขอบคุณเขา หากไม่เพราะเขา เราก็คงต้องหลงเดินไปทางโลกสมมุติอีกนานแสนนาน คิดแบบนี้แล้วจะสบายใจเจ้าค่ะ..."มารไม่มี บารมีไม่เกิด" หมั่นสวดบทปลงสังขารทุกวันนะคะ


ขอบคุณ คุณบุญประสาน ที่เข้ามาอีกครั้งนะคะ

ขอให้จิตใจผ่องใส และเจริญในธรรมค่ะ

บุญรักษาค่ะ



ไม่จากกันวันนี้ก็ต้องจากกันในวันหน้า ไม่มีอะไรแน่นอนแม้กระทั่งตัวเอง ขอบคุณความทุกข์ซะที่สอนให้เราแข็งแกร่ง


ได้อ่านแล้วผมรู้สึกดีขึ้นมาทันที

ผมก็กำลังโศกเศร้า กับ ความรักที่ ผิดหวัง หลังจากคนที่คบมานาน เรียกว่านานที่สุดในชีวิต แต่สุดท้ายเขาก็จากเราไปอย่างไม่เหลือเยื่อใย พยายามดึงกลับมาเท่าไร กลับกลายเราเป็นคนไร้ค่าในสายตาเขามากขึ้นเท่านั้น

ผมยังเป็นนักศึกษาอยู่ครับ เหลืออีก ปีก็ จะจบ แต่พอมาเจอปัญหาความรัก กลับ ไม่มีพลังที่จะทำอะไรต่อไปเลย ทุกวันนี้

แต่ตอนนี้ เริ่มคิดได้บ้างแล้วครับ รวมทั้งหลังจากได้อ่านสิ่งๆดีในกระทู้ด้วย

ต่อไปนี้ผมจะทำเพื่อพ่อแม่ของผมครับ นี่สิคนที่รักเราและอยู่กับเราตราบจนลมหายใจสุดท้าย

แฟน...ถึงเวลาก็มาเอง

สู้ๆครับ


ขออนุญาติใช้กระทู้ของคุณพุดน้ำบุษย์เป็นกำลังใจและเอาใจช่วยทุกๆท่านที่เจ็บปวดจากความรักหรือมีปัญหาความรักอยู่ ดิฉันแต่งงานมา19ปีแล้ว ก็ยังไม่มีปัญหาอะไร(จากอดีตจนวันนี้เท่านั้นน่ะค่ะ อนาคตไม่ทราบ) ไม่ใช่ว่าจะอวดว่าสามีตัวเองดี แต่จะบอกว่าที่ไม่เคยมีปัญหาเพราะดิฉันเลือกที่จะมองค่ะ ดิฉันจะมองที่ตัวเองก่อน พิจารณาที่ตัวเองก่อนที่จะมองเขา ทำในหน้าที่เราให้ดีที่สุด(ไม่ใช่งมงายทำเพื่อความรัก)แต่ทำเพื่อพัฒนาและยกจิตใจตัวเองคือทำเพื่อให้ตัวเองดี อยู่ในขอบเขตตัวเอง และให้เกียรติ์ตัวเราเองค่ะ ส่วนคุณสามีดิฉันมองแค่ว่า เป็นพ่อบ้านที่ดี กลับบ้านทุกวัน(แถม...แว๊บ..กลับมาเกือบทั้งวัน จนบางทีมีอึดอัดเล็กๆค่ะ)ไม่เคยไปค้างคืนที่อื่น ดูแลข้าวของที่เสียหายในบ้าน ดูแลลูก(เกือบทุกอย่างค่ะ โดยเฉพาะเรื่องเรียนและเสื้อผ้าลูกๆ) พัฒนาของใช้ในบ้าน และพาดิฉันไปวัดไปทำบุญกันทุกวันพระ ไม่เคยขัดเรื่องทำบุญทำกุศล และชอบที่จะอ่านหนังสือธรรมะ(บางครั้งสอนเราด้วย) ไม่กินเหล้าหรือเล่นการพนัน ไปไหนชอบไปกับลูกกับภรรยา(จนบางทีดิฉันรำคาญเพราะเหนื่อย) แต่ไม่ค่อยชอบไปทานข้าวข้างนอก ชอบทานที่บ้าน แถมบางทีให้ดิฉันเอาอาหารไปให้ที่ทำงานด้วย(ในตอนเย็นที่อยู่เวรถึง2ทุ่ม).....ลืมบอก...เขาเป็นแพทย์ค่ะ
..........ส่วนเรื่องข้างนอกดิฉันไม่ทราบและไม่สนใจอะไร โทรศัพท์ไม่เคยเช็ค คือดิฉันดูแค่ที่เขาปฏิบัติในครอบครัวก็คือจบ
.........ดิฉันจะบอกว่า....ความรักที่ยังไม่ใช่ชีวิตครอบครัว ถ้ามันจบไปหรือมีปัญหา อย่าพึ่งท้อหรือคิดว่าเราหมดทุกสิ่งทุกอย่าง ถ้าต้องเป็นชีวิตครอบครัวยิ่งถ้ามีลูกด้วยเหมือนยืนอยู่บนการเสี่ยง ปัญหาถ้ามี...จะใหญ่กว่ามาก ถึงบอกว่าต้องใช้ธรรมะควบคู่ในการใช้ชีวิต เป็นกำลังใจให้ทุกๆท่านสู้ๆๆๆกับทุกปัญหาความรักน่ะค่ะ คบกันหรืออยู่ด้วยกันแบบเมตตาจะยั่งยืนกว่าความรักน่ะค่ะ พยายามมีพรหมวิหาร4ในการมีความรักแล้วจะยั่งยืนค่ะ เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ


" มีความทุกข์จากรัก ที่ผิดหวัง "

คุณก็บอกเอง ว่าเหตุทุกข์ของคุณ ก็คือ ความหวัง
แสดงว่าคุณก็รู้ดีว่าอะไรมันเกิดขึ้นบ้าง..ผิดหวังและอาลัยไปเถิด
เอาให้รู้ซึ้งเข้าไปถึงแก่นกลางใจเลยนะคะ

ให้คุณลองทำความเข้าใจลึกเข้าไปอีกทีนะว่า ความหวังนั้นๆ ของคุณมันจะเป็นจริงได้อย่างไร
และมันจะเปลี่ยนได้ไหม อย่างไร และเปลี่ยนเพราะอะไรได้บ้าง
และที่สุดแล้วในทุกเหตุผลนั้นๆ คุณจะหยุดยั้งมันได้จริงๆ น่ะหรือ...
ถ้าคุณหยุดเหตุอันหนึ่งแล้วเหตุอื่นจะเกิดแทนได้ไหม คุณจะรู้และจะห้ามมันอีกไหวไหม...

สังขาร อารมณ์ ความคิด มันล้วนมีปัจจัยมากมายที่จะทำให้มันเกิด
แล้วมันก็จะดับไปเองถ้าปัจจัยมันหมด..

รักตัวเองให้มากๆนะคะ คุณยังมีตัวคุณอยู่กับคุณลองส่องกระจกดูสิคะ
คุณยังมีอนาคตอยู่นะคะ

คิดได้แล้วขอให้จิตใจดีขึ้นและไม่กลับมาทุกข์แบบนี้อีกนะคะ


ความรักอันที่จริงยังคงอยู่

ความหวังต่างหากที่จากไป

......


ปัญหาเกี่ยวกับความรัก เห็นจะมีมากมายตามกระทู้ต่างๆ จนมองเป็นเรื่องธรรมดาโลก

คิดอยู่นานค่ะ ว่าจะตั้งกระทู้ดีมั้ย เพราะคิดว่าหลายท่านที่ได้เห็นคงเบื่อมิใช่น้อย

แต่ดีใจที่ตัดสินใจตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาค่ะ...

เพราะแม้ปัญหาของพุดน้ำบุษย์จะหมดไป วันใดวันหนึ่ง

แต่ก็ยังมีอีกหลายคนที่ยังต้องการกำลังใจ และคำชี้แนะ

ยินดีในธรรม เจริญในธรรม ค่ะ

(ขอบคุณ คุณสีลวัฒน์ คุณsoft คุณdhanitar ที่เข้ามาให้กำลังใจนะคะ)

สวัสดีค่ะ คุณพ้นน้ำ ยินดีที่ใช้กระทู้พุดน้ำบุษย์ให้กำลังใจผู้ที่ทุกข์ใจค่ะ และขอบคุณที่ถึงแม้ครอบครัวคุณจะมีความสุข แต่ก็ยังมีความเข้าใจและเห็นใจผู้ทุกข์ใจ ผู้มีใจการุณย่อมช่วยให้ผู้อื่นพ้นทุกข์ ขอให้คุณและครอบครัวมีความสุขนะคะ



ยินดีเช่นกันนะคะคุณพุดน้ำบุษย์
ปัญหาของใครๆ ก็ให้ข้อคิดเป็นเรื่องสอนใจคนอื่นได้เสมอ
ผู้ที่เสียสละเล่าทุกข์ให้ผู้อื่นก็ถือว่าทำประโยชน์แก่โลกเช่นกัน
ต้องขอขอบคุณคุณพุดน้ำบุษย์เช่นกัน
เพราะคุณทำให้ใครต่อใครได้คิดทบทวนปัญหาของตัว และคิดช่วยผู้อื่น.
.ทำให้ไม่รู้สึกเดียวดาย..

ขอบคุณนะคะ


สวัสดีค่ะ...คุณพุดน้ำบุษย์
.....วันนี้ดิฉันได้จัดส่งซีดีไปให้คุณแล้วน่ะค่ะ ประมาณ8แผ่น(mp3) พร้อมหนังสือธรรมะดีๆอีก3เล่มและแผ่นการ์ดพับบทสวดมนต์(สวยมากค่ะ อันนี้ได้จากวัด มีท่านผู้ใจบุญจัดทำมาแจกเป็นธรรมทาน) เวลาสวดมนต์กางแผ่นนี้หน้าโต๊ะหมู่บูพระเลย อ่านง่าย เห็นชัดค่ะ ส่วนซีดีชุดนี้ยังไม่ใช่นิยายธรรมน่ะค่ะ ขอเวลาจัดทำนิดนึง แต่ซีดีที่ส่งไปเป็นซีดีธรรมะของหลายๆพระอาจารย์หลายๆเรื่อง เข้าใจง่าย เรื่องดีๆทั้งนั้นค่ะ ขอให้มีความสุขสงบ ร่มเย็นใจกับธรรมะดีๆที่ดิฉันส่งไปให้น่ะค่ะ



ขอบคุณ คุณพ้นน้ำ มากนะคะ

ขอให้ใจสงบร่มเย็นดังคำคุณพ้นน้ำจริงๆเสียทีค่ะ

ขอให้คุณพ้นน้ำและครอบครัวมีความสุขเช่นกันนะคะ



ดิฉันเองตอนนี้หันมาดูแลพระอรหันต์ที่บ้านแล้วค่ะ คือ พ่อ แม่ ที่แก่เฒ่า หันหน้าเข้าสู่ทางธรรม มีเวลาก็พาท่านไปวัด ทำบุญ ปฏิบัติธรรมตามวาระ และโอกาสจะอำนวย และสำหรับตัวดิฉันเอง หากมีเวลา ในวันหยุดก็จะไปปฏิบัติธรรม ถือศีล 8 ที่วัด เชื่อเถ่อะคะว่า ผลดีที่เราปฏิบัติต่อท่าน ส่งผลดีต่อเราแน่นอนค่ะ ผิดกับเมื่อก่อน เคยอยู่กับคนดีสำหรับทางโลก แต่ไม่เคยหันมาสู่ธรรมะ ลูกๆ ไม่เคยได้รับรู้แสงแห่งธรรม ทั้ง ๆ ที่ พ่อแม่ของดิฉันเป็นคนมีธรรมะ แต่หากเราไปอยู่กับคนไม่มีธรรมะ หรือห่างธรรมะ ทางที่เสี่ยงหรือตกอยู่ในอบายภูมิก็จะง่าย บางทีชีวิตดำเนินผิดพลาดไป ก็จะมองเห็นว่าเป็นความผิดแบบทางโลก หาทางแก้ไขปัญหาไม่ได้ ไม่มีความเมตตา ทำให้ปัญหาทุกอย่างสิ้นสุดแบบทางโลก เมื่อก่อนดิฉันก็มีความทุกข์มากๆ เช่นกัน แต่เดี๋ยวนี้ดิฉันคิดว่าเขากับเราคงหมดสัญญากรรมต่อกัน ปล่อยวางไม่ยึดมั่นถือมั่นในเรื่องความรัก คิดทุกอย่างให้เป็นไปตามธรรมชาติ ไม่ต้องการฝืนอะไรทั้งนั้น เมื่อใดที่เห็นเขาเริ่มหันหน้าเข้าหาธรรมบ้าง ก็จะอนุโมทนาสาธุให้เขาได้พบทางสว่างเร็วๆ
สุดท้ายคนที่รักเราอย่างแท้จริง ไม่หวังสิ่งตอบแทน ให้อภัยต่อความผิดเราได้ทุกอย่าง เห็นความผิดของเราเป็นสิ่งเล็กน้อย ท่านรักเราโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว คนที่เราสมควรรักและดูแลมากที่สุด คือ พ่อแม่ของเรา ดูแลให้ท่านมีความสุขยามแก่เฒ่า เดี๋ยวนี้ชีวิตดิฉันดีขึ้นมาก มีหน้าที่การงานเจริญก้าวหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว คิดสิ่งใดที่ดีๆ ก็จะสมหวัง พบแต่กัลยาณมิตรที่ดี แม้จะเจอสิ่งแวดล้อมไม่ดีบ้าง เมื่อเราหันมาศึกษาธรรมะ เรื่องใหญ่ก็จะกลายเป็นเรื่องเล็ก มีสติในการแก้ปัญหา รู้เท่าทัน และดำเนินชีวิตไปได้อย่างมีความสุขเจ้าค่ะ...เมื่อทำความดีอย่างบริสุทธิ์ใจ ยึดมั่น และศรัทธาในความดี ผลดีต้องมีผลอย่างแน่นอนค่ะ ...


เห็นด้วยกับคุณบุญประสานนะคะ

หากเรามีธรรมะในใจ สิ่งดีๆก็จะเข้ามาสู่ชีวิตเราค่ะ

ขอบคุณที่แบ่งปันสิ่งดีๆนะคะ

ขอให้มความสุขค่ะ...


คุณ พุดนำบุศย์ ครับ ทุกปัญหามีทางออกเสมอครับ ปัญหาของผมหนักกว่าคุณมาก แต่ผมก็ฟันฝ่ามาได้ในระดับหนึ่ง (กระทู้ หาทางออกให้ผมด้วย ) ผมเข้าใจกับความผิดหวังและเสียใจ คุณครับใจเท่านั้นที่กำหนดทิศทางในความคิดของเรา สู้ต่อไปครับ ผมได้รับความเมตตาจากเพื่อนๆในนี้ ให้กำลังใจผมสู้ ผมขอให้คุณพุดนำบุศย์ สู้ด้วยกำลังใจของเรา ที่มีอยู่ถึงแม้จะน้อยนิดแต่ก็ถือว่ามี รู้จักปล่อยวาง และคิดเสมอว่าชีวิตยังอยู่ในโลกนี้อีกยาวไกล ทำบุญให้มากๆ แล้ววันนั้นวันที่คุณ พุดนำบุศย์ จะมีแต่ความสุขเคียงข้างกับธรรมะ ขอให้คุณพุดนำบุศย์ มีความสุข สมหวังนะครับ


ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ คุณบุญ

ความทุกข์ใจวันหนึ่งก็จะผ่านไป

ใจเป็นใหญ่ใจเป็นประธานค่ะ

ขอให้คุณมีความสุขนะคะ

ขอให้เราผ่านความทุกข์ใจไปได้ในเร็ววันค่ะ

รักษาสุขภาพนะคะ




ความรักของดิฉัน..ทุกข์มา15ปีและเลือกที่จะยึดติดมาตลอด ทุกข์ค่ะ ไม่เข้าใจตนเองเหมือนกัน จนมาเจอเว็บนี้ อ่านเรื่องราวต่างๆมา ได้บทสรุปคือ ดิฉันเลือกที่จะไม่ปล่อย คิดไปว่าคนๆนั้นจะอยู่กับเรานานที่สุดเท่าที่จะนานได้ จนวันนี้ เค้าบอกว่าเค้าเจอคนที่เค้ารอ และขอให้เราเลิกต่อกัน ใจดิฉันคิดมาตลอดว่าจะต้องมีวันนี้สักวัน แต่ก่อนหน้านี้ดิฉันก้อเริ่มปฎิบัติธรรมมาบ้างนานพอควร แต่ใจตอนนี้ หมดแรง อ่อนล้าอย่างบอกไม่ถูก ก้อหวังค่ะ จะดีขึ้นในไม่ช้า จะนำเอาวิธีข้อคิดจากหลายๆท่านไปปฎิบัตินะคะ ดิฉันหวังว่าจะกลับมาดีขึ่นให้ได้ อยากเล่ามากมาย แต่ใจมันท้อมันเหนื่อยเหลือเกืนค่ะตอนนี้..