กรรมอะไรที่ทำให้ชาตินี้ คนๆ นึงต้องเกิดมาปัญญาอ่อน
ตอบว่า เป็น "ผล" จากความที่ตนพร่องในศีล คือข้อท่ีมักชอบดื่มสุรา
เพราะอำนาจแห่งการพึงพอใจในการเสพของมึนเมา คนที่ชอบดื่มของมึนเมานั้น พวกเขาเสพด้วยความพอใจในรสหรือ? ในสีหรือ ? ในกลิ่นของสุราหรือ?
การเสพสุรา หากจะว่ากันตามสภาวะของสุรานั้น ไม่ใช่รสที่ดี เป็นรสที่ขม ดังนั้นไม่อาจจะกล่าวโดยตรงได้ว่าพวกเขา พึงพอใจในรส ในสี หรือในกลิ่นหรอก
ถามว่า แล้วอะไรกันเล่าที่ตัณหาของบุคคลเหล่านั้นเข้าไปยึดถือพอใจในการดื่มของมึนเมาอย่างนั้น?
ตอบว่า เพราะฤทธิ์แห่งของมึนเมานั้นก่อให้เกิดอารมณ์ที่เคลิบเคลิ้ม วูบวาบเพราะความที่สติย่อหย่อน อ่อนลงไป ทำให้สติอ่อน มึนๆ เมาๆ ทำให้ครึ้มอกครึ้มใจดี พวกเขาจึงพอใจ พอใจที่จะได้มึน ได้เมา ได้ครึ้มอยู่อย่างนั้น
ตัณหาที่เกิดแล้วแก่บุคคลผู้ล่วงศีลข้อที่ห้า คือการดื่มสุราของมึนเมานั้น หากนำเกิด ก็ได้เกิดในอบาย หากกรรมดีกรรมใดส่งผลนำเกิดมาเป็นมนุษย์ ย่อมกระทำให้ตนแม้จะได้เกิดเป็นมนุษย์นั่นแหละ แต่เศษกรรมชั่วนั้นก็ต้องเบียดเบียนรูปให้เสียหายไป เป็นผู้บกพร่องในทางสติปัญญาตามเหตุที่ตนทำไว้นั่นเอง กลายเป็นคนพิการทางสมอง ปัญญาอ่อน เป็นต้น
หากบาปแห่งการดื่มของมึนเมานำเกิด ก็ย่อมให้ได้เกิดในอบาย เช่นเดรัจฉานสัตว์ผู้มากด้วยโมหะ เป็นต้น หรือหากพออกพอใจใจเอามากมาย อำนาจแห่งกรรมที่เป็นไปกับโลภะ ย่อมผลักส่งให้ได้กำเนิดเป็นเปรต เสวยทุกข์ยาวนานเป็นอันมาก..
ครั้นหมดกรรมในอบายแล้ว หากกรรมดีกรรมหนึ่งได้โอกาสส่งผลให้ได้เกิดเป็นมนุษย์ เศษกรรมชั่วอย่างนั้นย่อมเข้าเบียดเบียนตนให้ต้องมามีอัตภาพแห่งคนปัญญาอ่อนนั่นแหละ ..
บุคคลจะได้เกิดในสุคติ
อยู่เป็นสุขก็เพราะศีล...บุคคลจะได้ทรัพย์ รักษาทรัพย์ของตนให้มั่นคงได้ก็ด้วยศีล เพราะศีลเป็นทรัพย์ภายใน เป็นหนึ่งในอริยทรัพย์
แม้จะเป็นผู้มากด้วยทาน หากแต่พร่องในศีลแล้ว ...พวกเขาย่อมมีโอกาสได้เกิดในตระกูลที่มั่งคั่ง แต่หาความสุขไม่ได้เลย.... ย่อมพร่องในอวัยวะบ้าง พร่องในรูปบ้าง พร่องในสุขภาพบ้าง พร่องในสติปัญญาบ้าง... เพราะศีลไม่ดี..
สิ่งเหล่านี้ เป็นสิ่งที่ทุกคนสมควรจะรู้ และศึกษาไว้ จะได้เลือกกระทำเหตุที่ดีได้เป็น ไว้อุปการะตนเองและครอบครัว ...
เวลารับผลแห่งกรรมชั่ว เราก็ไม่ชอบ..แต่เวลาทำเหตุ เราก็พอใจที่จะทำเหตุผิดๆ โดยไม่คิดจะละเว้นเลยด้วยซ้ำ
ดูเอาเถอะ ...บัดนี้ เขาต้องเสวยผลของวิบากกรรมท่ีตนทำไว้แล้วนั่นแหละ และยังมีโอกาสรับผลเช่นนี้
อีกแม้ในอัตภาพภพต่อๆไป..
ทำไมคนปัญญาอ่อนถึงอายุสั้นกัน
ตอบว่า เพราะอาศัยความที่ตนพร่องในศีล เคยกระทำปาณาติบาต เบียดเบียนชีวิตผู้อื่นมา เศษกรรมแห่งการเบียดเบียนสัตว์อื่นหรือผู้อื่นนั้นย่อมนำมาซึ่งวิบากท่ี็ทำให้เกิดมาด้วยสภาพร่างกายที่เดือดร้อน
ด้วยโรคภัยที่เข้าเบียดเบียนอย่างมากมาย หรือมีอายุสั้น
จะทำยังไงให้เขามีอายุที่ยืนยาว
รูปกายนั้น เป็นอยู่ได้ด้วยทั้งกรรม จิต อุตุ และอาหาร บำรุงรักษาไว้ ถ้ารูปกายต้องเจ็บป่วยไปด้วยโรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียนและโรคนั้นเกิดจากกรรมเป็นเหตุ ก็สุดจะเยียวยารักษาไว้ได้
แต่ถ้าโรคนั้น เกิดจากจิต หรืออุตุ (ความร้อน ความเย็น) หรืออาหารก็พอจะพยาบาลรักษาได้
ความเป็นอยู่ของเรา จึงต้องเพียรพยายามรักษาสุขภาพกายและสุขภาพจิตไว้ให้ดี
ท่านจะสามารถช่วยสงเคราะห์ญาติปัญญาอ่อนได้ด้วยการให้เขากระทำเหตุท่ีดีปัจจุบัน เพื่อผลท่ีดีในภายหน้า คือพยายามชักนำให้เขามีพระรัตนตรัยเป็นสรณะและให้ตั้งใจรักษาศีล 5 ให้ม่ันคงทุกๆวัน
ขออนุโมทนาในกุศลจิตคิดเกื้อกูลญาติด้วยครับ
สาธุครับ
กรรมอะไรที่ทำให้ชาตินี้ คนๆ นึงต้องเกิดมาปัญญาอ่อนคะ
และทำไมคนปัญญาอ่อนถึงอายุสั้นกันแทบทุกคน
ดิฉันมีญาติที่เป็นแบบนี้อยู่คนนึง
ตอนนี้อายุ 40 กว่าปีแล้ว
และไม่รู้ว่าเขาจะจากเราไปเมื่อไหร่เหมือนกัน
จะทำยังไงให้เขามีอายุที่ยืนยาวคะ
ขอบคุณมากค่ะ
โดย : puaw [DT08327] 21 ธ.ค. 2551 12:12 น.
ขออนุญาตตอบตามความในพระไตรปิฎกนะคะ
การที่มนุษย์แตกต่างกันนั้น มีเหตุมีปัจจัย ตามที่เขาได้กระทำมาเจ้าค่ะ
ซึ่งในพระไตรปิฎก พระพุทธองค์ได้ทรงตรัสจำแนกไว้ดังนี้ค่ะ
1. เป็นผู้มีอายุสั้น
เป็นผู้มักทำชีวิตสัตว์ให้ตกล่วง เป็นคนเหี้ยมโหด มีมือเปื้อนเลือด
หมกมุ่นในการประหัตประหาร ไม่เอ็นดูในเหล่าสัตว์มีชีวิต ฯ
2. เป็นผู้มีอายุยืน
ละปาณาติบาตแล้ว เป็นผู้เว้นขาดจากปาณาติบาต วางอาชญา วางศาตราได้
มีความละอาย ถึงความเอ็นดู อนุเคราะห์ด้วยความเกื้อกูลในสรรพสัตว์และภูตอยู่ ฯ
3. เป็นผู้มีโรคมาก
เป็นผู้มีปรกติเบียดเบียนสัตว์ด้วยฝ่ามือหรือก้อนดินหรือท่อนไม้หรือศาตรา
4. เป็นผู้มีโรคน้อย
เป็นผู้มีปรกติไม่เบียดเบียนสัตว์ด้วยฝ่ามือ หรือก้อนดินหรือท่อนไม้ หรือศาตรา ฯ
5. ผู้มีผิวพรรณทราม
เป็นคนมักโกรธ มากด้วยความแค้นเคือง ถูกเขาว่าเล็กน้อยก็ขัดใจ โกรธเคือง
พยาบาท มาดร้าย ทำความโกรธ ความร้ายและความขึ้งเคียดให้ปรากฏ ฯ
6. เป็นผู้น่าเลื่อมใสนี้
เป็นคนไม่มักโกรธ ไม่มากด้วยความแค้นเคือง ถูกเขาว่ามากก็ไม่ขัดใจ ไม่โกรธเคือง
ไม่พยาบาท ไม่มาดร้าย ไม่ทำความโกรธ ความร้าย ความขึ้งเคียดให้ปรากฏ ฯ
7. เป็นผู้มีศักดาน้อย
มีใจริษยา ย่อมริษยา มุ่งร้าย ผูกใจอิจฉาในลาภสักการะ ความเคารพ
ความนับถือการไหว้ และการบูชาของคนอื่น ฯ
8. เป็นผู้มีศักดามาก
มีใจไม่ริษยา ย่อมไม่ริษยา ไม่มุ่งร้าย ไม่ผูกใจอิจฉาในลาภสักการะ
ความเคารพ ความนับถือ การไหว้ และการบูชาของคนอื่น ฯ
9. เป็นผู้มีโภคะน้อย
ไม่ให้ข้าว น้ำ ผ้า ยาน ดอกไม้ ของหอม เครื่องลูบไล้ ที่นอน ที่อยู่อาศัย
เครื่องตามประทีปแก่สมณะหรือพราหมณ์ ฯ
10. เป็นผู้มีโภคะมาก
ให้ข้าว น้ำ ผ้า ยาน ดอกไม้ ของหอม เครื่องลูบไล้ ที่นอน ที่อยู่อาศัย
แก่สมณะหรือพราหมณ์ ฯ
11. เป็นผู้เกิดในสกุลต่ำ
เป็นคนกระด้าง เย่อหยิ่ง ย่อมไม่กราบไหว้คนที่ควรกราบไหว้
ไม่ลุกรับคนที่ควรลุกรับไม่ให้อาสนะแก่คนที่สมควรแก่อาสนะ
ไม่ให้ทางแก่คนที่สมควรแก่ทาง ไม่สักการะคนที่ควรสักการะ
ไม่เคารพคนที่ควรเคารพ ไม่นับถือคนที่ควรนับถือ ไม่บูชาคนที่ควรบูชา ฯ
12. ความเป็นผู้มีสกุลสูง
เป็นคนไม่กระด้าง ไม่เย่อหยิ่งย่อมกราบไหว้คนที่ควรกราบไหว้ ลุกรับคนที่ควรลุกรับ
ให้อาสนะแก่คนที่สมควรแก่อาสนะ ให้ทางแก่คนที่สมควรแก่ทาง
สักการะคนที่ควรสักการะ เคารพคนที่ควรเคารพ นับถือคนที่ควรนับถือ
บูชาคนที่ควรบูชา ฯ
13. เป็นผู้มีปัญญาทราม
ไม่เป็นผู้เข้าไปหาสมณะหรือพราหมณ์แล้วสอบถามว่า อะไรเป็นกุศล อะไรเป็นอกุศล
อะไรมีโทษ อะไรไม่มีโทษ อะไรควรเสพ อะไรไม่ควรเสพ อะไรเมื่อทำ ย่อมเป็นไป
เพื่อไม่เกื้อกูล เพื่อทุกข์สิ้นกาลนาน หรือว่าอะไรเมื่อทำย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์เกื้อกูล
เพื่อความสุขสิ้นกาลนาน ฯ
14. เป็นผู้มีปัญญามาก
เป็นผู้เข้าไปหาสมณะหรือพราหมณ์แล้วสอบถามว่า อะไรเป็นกุศล อะไรเป็นอกุศล
อะไรมีโทษอะไรไม่มีโทษ อะไรควรเสพ อะไรไม่ควรเสพ อะไรเมื่อทำย่อมเป็นไป
เพื่อไม่เกื้อกูล เพื่อทุกข์สิ้นกาลนาน หรือว่าอะไรเมื่อทำย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์เกื้อกูล เพื่อความสุขสิ้นกาลนาน ฯ
จากพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๔ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๖ มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์
จูฬกัมมวิภังคสูตร
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/sutta_name.php?name=%A8%D9%CC%A1%D1%C1%C1%C7%D4%C0%D1%A7%A4&book=9&bookZ=33
หรือใน อาเสวนปัจจยตากถา จาก
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๗ พระอภิธรรมปิฎก เล่มที่ ๔ กถาวัตถุปกรณ์
การดื่มสุราเมรัย อันบุคคลเสพแล้ว ฯลฯ
วิบากแห่งการดื่มสุราเมรัยอย่างเบาที่สุด
ก็เป็นไปพร้อมเพื่อความเป็นคนบ้าเมื่อเกิดเป็นมนุษย์
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/r.php?B=37&A=19961&w=%CD%D2%E0%CA%C7%B9%BB%D1%A8%A8%C2%B5%D2%A1%B6%D2
จะทำยังไงให้เขามีอายุที่ยืนยาว
เหตุกระทำแล้วจบแล้วค่ะ
ขณะนี้เป็นการเสวยผลจากเหตุ จากปัจจัยที่ทำมา
ผลมะม่วงที่แกรนแคระ เนื่องจากการขาดการบำรุง ดูแลรักษา
ไม่มีใครสามารถทำให้ผลที่แคระแกรน เน่า นั้นกลับดีได้ค่ะ
มีแต่ต้องบำรุงรักษาเพื่อให้ผลใหม่สมบูรณ์ขึ้นค่ะ
เจริญในธรรมเจ้าค่ะ
ขอบคุณมากๆ ค่ะ สำหรับทุกคำแนะนำ
