กรรมอะไรที่ทำให้ชาตินี้ คนๆ นึงต้องเกิดมาปัญญาอ่อน
ตอบว่า เป็น "ผล" จากความที่ตนพร่องในศีล คือข้อท่ีมักชอบดื่มสุรา
เพราะอำนาจแห่งการพึงพอใจในการเสพของมึนเมา คนที่ชอบดื่มของมึนเมานั้น พวกเขาเสพด้วยความพอใจในรสหรือ? ในสีหรือ ? ในกลิ่นของสุราหรือ?
การเสพสุรา หากจะว่ากันตามสภาวะของสุรานั้น ไม่ใช่รสที่ดี เป็นรสที่ขม ดังนั้นไม่อาจจะกล่าวโดยตรงได้ว่าพวกเขา พึงพอใจในรส ในสี หรือในกลิ่นหรอก
ถามว่า แล้วอะไรกันเล่าที่ตัณหาของบุคคลเหล่านั้นเข้าไปยึดถือพอใจในการดื่มของมึนเมาอย่างนั้น?
ตอบว่า เพราะฤทธิ์แห่งของมึนเมานั้นก่อให้เกิดอารมณ์ที่เคลิบเคลิ้ม วูบวาบเพราะความที่สติย่อหย่อน อ่อนลงไป ทำให้สติอ่อน มึนๆ เมาๆ ทำให้ครึ้มอกครึ้มใจดี พวกเขาจึงพอใจ พอใจที่จะได้มึน ได้เมา ได้ครึ้มอยู่อย่างนั้น
ตัณหาที่เกิดแล้วแก่บุคคลผู้ล่วงศีลข้อที่ห้า คือการดื่มสุราของมึนเมานั้น หากนำเกิด ก็ได้เกิดในอบาย หากกรรมดีกรรมใดส่งผลนำเกิดมาเป็นมนุษย์ ย่อมกระทำให้ตนแม้จะได้เกิดเป็นมนุษย์นั่นแหละ แต่เศษกรรมชั่วนั้นก็ต้องเบียดเบียนรูปให้เสียหายไป เป็นผู้บกพร่องในทางสติปัญญาตามเหตุที่ตนทำไว้นั่นเอง กลายเป็นคนพิการทางสมอง ปัญญาอ่อน เป็นต้น
หากบาปแห่งการดื่มของมึนเมานำเกิด ก็ย่อมให้ได้เกิดในอบาย เช่นเดรัจฉานสัตว์ผู้มากด้วยโมหะ เป็นต้น หรือหากพออกพอใจใจเอามากมาย อำนาจแห่งกรรมที่เป็นไปกับโลภะ ย่อมผลักส่งให้ได้กำเนิดเป็นเปรต เสวยทุกข์ยาวนานเป็นอันมาก..
ครั้นหมดกรรมในอบายแล้ว หากกรรมดีกรรมหนึ่งได้โอกาสส่งผลให้ได้เกิดเป็นมนุษย์ เศษกรรมชั่วอย่างนั้นย่อมเข้าเบียดเบียนตนให้ต้องมามีอัตภาพแห่งคนปัญญาอ่อนนั่นแหละ ..
บุคคลจะได้เกิดในสุคติ
อยู่เป็นสุขก็เพราะศีล...บุคคลจะได้ทรัพย์ รักษาทรัพย์ของตนให้มั่นคงได้ก็ด้วยศีล เพราะศีลเป็นทรัพย์ภายใน เป็นหนึ่งในอริยทรัพย์
แม้จะเป็นผู้มากด้วยทาน หากแต่พร่องในศีลแล้ว ...พวกเขาย่อมมีโอกาสได้เกิดในตระกูลที่มั่งคั่ง แต่หาความสุขไม่ได้เลย.... ย่อมพร่องในอวัยวะบ้าง พร่องในรูปบ้าง พร่องในสุขภาพบ้าง พร่องในสติปัญญาบ้าง... เพราะศีลไม่ดี..
สิ่งเหล่านี้ เป็นสิ่งที่ทุกคนสมควรจะรู้ และศึกษาไว้ จะได้เลือกกระทำเหตุที่ดีได้เป็น ไว้อุปการะตนเองและครอบครัว ...
เวลารับผลแห่งกรรมชั่ว เราก็ไม่ชอบ..แต่เวลาทำเหตุ เราก็พอใจที่จะทำเหตุผิดๆ โดยไม่คิดจะละเว้นเลยด้วยซ้ำ
ดูเอาเถอะ ...บัดนี้ เขาต้องเสวยผลของวิบากกรรมท่ีตนทำไว้แล้วนั่นแหละ และยังมีโอกาสรับผลเช่นนี้
อีกแม้ในอัตภาพภพต่อๆไป..
ทำไมคนปัญญาอ่อนถึงอายุสั้นกัน
ตอบว่า เพราะอาศัยความที่ตนพร่องในศีล เคยกระทำปาณาติบาต เบียดเบียนชีวิตผู้อื่นมา เศษกรรมแห่งการเบียดเบียนสัตว์อื่นหรือผู้อื่นนั้นย่อมนำมาซึ่งวิบากท่ี็ทำให้เกิดมาด้วยสภาพร่างกายที่เดือดร้อน
ด้วยโรคภัยที่เข้าเบียดเบียนอย่างมากมาย หรือมีอายุสั้น
จะทำยังไงให้เขามีอายุที่ยืนยาว
รูปกายนั้น เป็นอยู่ได้ด้วยทั้งกรรม จิต อุตุ และอาหาร บำรุงรักษาไว้ ถ้ารูปกายต้องเจ็บป่วยไปด้วยโรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียนและโรคนั้นเกิดจากกรรมเป็นเหตุ ก็สุดจะเยียวยารักษาไว้ได้
แต่ถ้าโรคนั้น เกิดจากจิต หรืออุตุ (ความร้อน ความเย็น) หรืออาหารก็พอจะพยาบาลรักษาได้
ความเป็นอยู่ของเรา จึงต้องเพียรพยายามรักษาสุขภาพกายและสุขภาพจิตไว้ให้ดี
ท่านจะสามารถช่วยสงเคราะห์ญาติปัญญาอ่อนได้ด้วยการให้เขากระทำเหตุท่ีดีปัจจุบัน เพื่อผลท่ีดีในภายหน้า คือพยายามชักนำให้เขามีพระรัตนตรัยเป็นสรณะและให้ตั้งใจรักษาศีล 5 ให้ม่ันคงทุกๆวัน
ขออนุโมทนาในกุศลจิตคิดเกื้อกูลญาติด้วยครับ