ผมเข้าใจว่าผุ้ที่ตายไปแล้วบางครั้งต้องการจะมาบอกกล่าวหรืออาจมาขอความช่วยเหลืออะไรบางอย่างจากญาติๆ โดยการสื่อให้ญาติๆได้รับรู้จากเสียงบ้าง จากกลิ่นบ้าง เช่นกลิ่นธูปเป็นต้น.........และในทำนองเดียวกันญาติๆของผู้ตายก็อยากสื่อหรือบอกกล่าวกับผู้ที่ตายไปแล้วอาจเพราะความคิดถึง โดยพูดกับเขาเหมือนๆกับที่เคยพูดตอนมีชีวิตอยู่ พูดในที่ที่เคยอยู่ด้วยกัน ในบ้านบ้าง ในห้องนอนบ้าง ในขณะทานข้าวบ้าง ต่อหน้ารูปภาพของเขาบ้างด้วยความคิดถึง เช่นพูดว่า ไม่ต้องห่วงน๊ะอะไรทำนองนี้ จึงขอถามท่านผู้รู้ว่า
- การที่เราพูดกับผู้ที่ตายไปแล้วนั้นอยากทราบว่าผู้ที่ตายไปแล้วจะรับรู้สิ่งที่เราพูดกับเขาหรือไม่ครับ (ถามเพียงการรับรู้ของเขาเท่านั้นครับ) ขอบคุณครับ

ผมว่า รับรู้ได้ครับ ถ้าหากผู้ที่ตายยังวนเวียนอยู่รอบ ๆ ตัวเรา

แต่หากต้องไปชดใช้กรรมในนรก ก็ไม่สามารถรับรู้ได้ละครับ
แต่สามารถทำบุญส่งไปให้ได้ครับ เช่น ตักบาตร สังฆทาน

หรือหากผู้ที่ตายไปเกิดเป็นเทวดา เทพ ก็สามารถรับรู้ได้ครับ
ต้องตั้งจิตอธิฐาน





จิตทุกดวงมีผัสสะ มาทำหน้าที่ในการรับรู้ครับ เพราะท่านถามถึงการรับรู้ก็ตอบเรื่องการรับรู้

แต่ปัญญาในการแยกแยะต่างกันครับ
มนุษย์ต่างกับสัตว์เลี้ยงเช่นสุนัขหรือแมว มันก็มีดวงตามองเห็นเรา มีหูสามารถฟังเสียงเรา รับรู้สิ่งที่เรากระทำ และเสียงพูดจาได้ ปัญญาในการแยกแยะเหตุและผลสู้มนุษย์ไม่ได้ครับ แต่รับรู้ได้ว่าเราใจดีหรือใจร้ายกับมัน เมตตาหรือไร้เมตตากับมัน

ส่วนเทวดา และพรหมมีบุญมาก มีญาณกล้า มีปัญญาเฉียบคม นอกจากการรับรู้แล้วย่อมมีปัญญาแยกแยะเหตุและผล ประโยชน์ไม่ใช่ประโยชน์ อะไรควรอะไรไม่ควรได้ดีกว่ามนุษย์


ในทางปฏิบัติของผม ผมให้ความสำคัญกับการรักษาจิต คุ้มครองจิตให้เป็นกุศลครับ
หมู่ญาติและไม่ใช่ญาติในโลกนี้และในปรโลกของผมย่อมรับรู้ได้ครับ


สวัสดีครับ


TOOMAIN ม.1/1.


การคิดว่า ผู้ตายรับรู้ นั้นอาจจะด้วยความคิด(อยาก)ของเราเอง เพราะเราก็มีใจโน้มที่เชื่ออยู่แล้ว หรือ เพราะเป็นการบอกเล่า จดจำสืบๆกันมา จนกลายเป็นทิฏฐิ(ควาเชื่อ)
อาจจะกลายเป็นความ งมงาย(โมหะ)

กับ รู้ด้วยญาณ ว่าผู้ตายรับรู้ได้ นั้น อยู่ที่รู้ชัดเจน มาก-น้อยก็อาจมีความแตกต่างกันในแต่ละคนที่เคยสั่งสม

จึงมีความเห็นว่าไม่ควรไปยึดมั่น ถือมั่น จนก่อให้เกิด ทิฏฐิ ความหลงผิดไป เดี๋ยวจะเป็น
กลายเป็นเหงื่อของผู้เป็นมิจฉาทิฏฐิด้วยกัน และเป็นเหงื่อของพวกมิจฉาชีพที่มาหลอกลวงครับ

คนที่ตายไป ทางไปของเขานั้น อยู่จิตจุติ(ตาย)ว่าเป็นบาป หรือเป็นบุญของเขาเองครับ แต่ถ้าได้ไปทางบุญคือสุคติ เป็นเทวดา เขาจะรับรู้ในความปรารถนาดีของผู้ส่งจิตระลึกถึงไปให้ครับ

สรุปว่า คุณควรน้อมมาที่ตัวเราเองดีกว่าครับ ว่าปัจจุบัน คุณได้สั่งสมบุญเพื่อเป็นที่ไป
(เมื่อตาย)ไว้หรือยัง โดยเฉพาะ ปฏิบัต ทาน ศีล ภาวนาอันประกอบด้วยสัมมาทิฏฐิ
ให้ถึง สมาธิ(ฌาน)--ญาณ(ปัญญา)ครับ




(ถามเพียงการรับรู้ของเขาเท่านั้นครับ)

รู้ได้บ้าง ไม่ได้บ้างตามสถานภาพของเขาครับ

อนุโมทนาครับคุณ julonk
การทำบุญท้ัง ทานศีลภาวนามีคุณทั้งแก่ผู้ตายและโดยเฉพาะตนเองครับ