หนูชื่อมายด์ ตอนนี้อายุ16แล้วค่ะ แต่กำลังสับสนกับชีวิตมากๆเลยค่ะ
หนูพยายามจะหันหน้าเข้าหาธรรมะนะค่ะ
หนูเจอเรื่องร้ายๆมาเยอะมาก จนตอนนี้เวลามีปัญหา
หนูจะสงบมากกว่าเดิม คุณครูท่านนึงเคยบอกว่าถ้าเป็นหนูท่านคงฆ่าตัวตายไปแล้ว
ที่จริงก็เคยคิดจะทำ แต่สงสารยายค่ะ และก็ยังอยากสร้างความดีเพื่อคนอื่น
คิดว่าถ้าไม่อยู่เพื่อตัวเอง ก็ควรทำประโยชน์ให้กับคนอื่นบ้าง
แต่ก่อนหนูเติบโตในชนบทกับยาย หนูพูดได้เต็มปากเลยว่าหนูเคยเป็นเด็กดีมากๆ
พอมาอยู่ในเมืองกับแม่และพ่อหนูก็เปลี่ยนไป หนูกลายเป็นคนโกหกเก่งมากๆ ทำในสิ่งไม่ดี
หนูสำนึกได้เลยว่าหนูกลายเป็นเด็กไม่ดีมากๆ หนูมีปัญหากับพ่อแม่บ่อยเพราะท่านไม่ได้เลี้ยงหนูมา
แต่ยายสอนหนูเสมอว่ายังไงเค้าก็เป็นพ่อแม่เรา เค้าคือพระของเรา อย่าไปโกรธ อย่าไปว่าเค้า
แต่บางครั้งหนูก็น้อยใจบ่อยๆ เพราะแม่เคยบอกว่าทุกอย่างที่แม่เกลียดอยู่ในตัวหนูหมด
แต่ทุกสิ่งที่แม่รักอยู่ในตัวน้อง ซึ่งเป็นหลานแต่เเม่เป็นคนเลี้ยงเองตั้งแต่คลอดใหม่ๆโดยพ่อแม่น้องอยู่
ต่างประเทศ แม่รักน้องเหมือนลูกมาก แม่เคยแอบร้องไห้แล้วพูดว่าทำไมน้องไม่มาเกิดเป็นลูกแม่
ตอนนี้หนูก็ทำใจยอมรับกับทุกอย่างได้แล้วพยายามคิดในแง่ดีว่าท่านพูดไปเพราะอารมณ์
พ่อแม่ทุกคนยังไงก็ต้องรักลูก จะน้อยหรือมากก็ตามขอให้รักหนูบ้างก็พอแล้ว
ไม่ว่าจะเป็นยังไงก็ตามหนูจะรักพ่อแม่ ทำให้ท่านภูมิใจให้ได้ และจะดีให้ได้ดังที่ยายสอนไว้
ตอนนี้หนูอยากย้อนเวลากลับไปแก้ไขอดีตมาก
แต่มันเป็นไปไม่ได้ หนูเลยตั้งใจใหม่กับตนเอง พยายามจะทำดีให้มากที่สุด
จะรักตัวเองอย่างที่ยายต้องการ จะตั้งใจเรียนเพราะตอนนี้หนูอยากเป็นเเพทย์อาสา
คอยช่วยเหลือคนอื่น มอบสิ่งดีๆให้กับคนอื่นเหมือนที่ยายมอบให้หนู แม้มันอาจสายเกินไป
แต่ก็จะพยายาม ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร หนูก็จะทำงานอย่างอื่นเพื่อช่วยเหลือสังคมและขอมอบ
ผลบุญให้กับยายของหนูทั้งหมด ตอนนี้ยายแก่มากๆแล้ว หนูจึงอยากให้ยายไม่ต้องกังวล
กับเรื่องของหนูอีก
แต่ตอนนี้หนูท้อมากๆเพราะหนูยังให้อภัยตัวเองไม่ได้กับเรื่องที่ผ่านๆมา ที่หนูเคยทำไม่ดี
และเวลาทำความดีก็มีอุปสรรคเสมอ หรือว่ามันไม่มีโอกาสแก้ตัวสำหรับหนู
หนูควรทำยังไงดี   

การทำความดีไม่มีสายหรอกครับ

ความผิดพลาดที่ผ่านมานำมาเป็นครูของเราดีแล้วครับ

มองโลกให้กว้างๆครับสิ่งที่ผ่านมาแล้วก็คือล่วงไปแล้วอย่าเอามาคิด

สิ่งที่ยังมาไม่ถึงก็อย่าไปกังวลทำทุกวันของเราให้ดีที่สุดหากำลังใจให้ตัวเอง

อ่านหนังสือธรรมะก็ได้ถ้าอยากจะวางกรรมในอดีดก็หมั่นทำความดีครับ
แล้วสิ่งเลวร้ายก็จะค่อยเบาบางลง

คนเราเกิดมาแต่กรรมครับไม่มีใครเลือกเกิดได้แต่เลือกทางเดินที่ดีได้
แม้แต่จิตเราร่างกายเราเราก็บังคับมันไม่ได้
เราแค่มองดูและก็เฝ้าปรับปรุงแก้ไขข้อผิดที่เราเคยทำไว้

เมตตา
กรุณา
มุทิตา
และก็อุเบกขา
ในสิ่งที่สมควรครับ
ขอเป็นกำลังใจครับ