มีเครื่องรางของขลังไว้ทำไม?

มีเครื่องรางของขลังมีไว้เพื่อเป็นกำลังใจ

ถ้าหากว่ามีบางคน บางจำพวกบอกว่าเครื่องรางของขลังเป็นสิ่งงมงาย มีความคิดเห็นยังไง?

ก็ขึ้นอยู่กับว่าคนบางคน บางจำพวกเขาตีความว่าอย่างไร? มีเจตนาอย่างไร? เจตนาทั้งคนสร้างและคนรับ?

ถ้าหากว่าคนรับ มีเจตนาว่า สมมติว่ามีเหตุการณ์ที่จะต้องไปต่างเมือง เอาไว้ป้องกันติดตัว ป้องกันอาวุธต่างๆ คงกระพันชาตรี ก็ดี

ถ้าหากว่าเราไม่มีเครื่องรางของขลังเราก็ไม่กล้าไป

ถ้าอย่างนั้น ก็ทั้งๆ รู้ว่า ข้างหน้ามีโจร ต้องบุกป่าฝ่าดงพงไพร แล้วจะให้เขาเหล่านั้นไปทำไม?

ตกลงเขาจะไปไหมล่ะ?

เขาก็ต้องไป ไปเพื่อทำมาค้าขาย

ก็นั่นแหละ ยังไงเขาก็ต้องไป เขาไปเพื่อทำมาค้าขาย เมียก็จะได้อุ่นใจ ทำให้ครอบครัวอุ่นใจมากยิ่งขึ้น

ทั้งห้อยพระ หรือห้อยของขลัง หรือพกติดตัวไว้เพื่อเป็นกำลังใจ เก็บไว้อุ่นใจ

ถามว่า ขนาดว่าคนปลุกเสกยังตายเลย แล้วคนที่มีของขลังติดตัวไว้จะไม่ตายได้อย่างไร?

มันเป็นความจริงเกินภูมิที่บุคคลจะมาถามไหม? ต้องพิจารณาว่าบุคคลที่มาถามเป็นบุคคลเหล่าไหนเราก็ต้องตอบให้ตรงประเด็นกับบุคคลเหล่านั้น

ถ้าเราจะตอบให้ดีก็คือ อันนี้ดี เป็นกำลังใจให้ แต่ต้องพึงระวังนะ ถ้าประมาท ของขลังนี้ก็อาจจะเสื่อมได้

เป็นการจูงภูมิเขาให้สูงขึ้น


อธิบายเพิ่มเติมจาก ธีรทาส. ศิษย์โง่ไปเรียนเซ็น (ฉบับเซียนท้ออายุยืน) รวมเล่มพิเศษ ๑-๒-๓-๔. พิมพ์ครั้งที่ ๔. กรุงเทพฯ : สุขภาพใจ, ๙-๑๐.

อีกครั้งหนึ่ง มีชายหนุ่มชื่อ "ง้วนไล้" ได้เข้ามากราบเรียนว่า ผมเป็นพ่อค้าต้องท่องเที่ยวเดินทางเร่ขายสินค้าไปตามหัวบ้านหัวเมือง ต้องผจญภัยอยู่เป็นเนืองนิจ ฉะนั้น ผมใคร่จะขอของวิเศษ หรือพระเครื่องรางไว้สำหรับคุ้มครองป้องกันชีวิตของผม ขอสักองค์หนึ่งด้วยเถิดครับ...ขอรับ! พระคุณเจ้า

ภิกษุดอกบัวพ้นน้ำ พูดว่า เดี๋ยวก่อน! เธอจะมาหา พระเครื่องรางของวิเศษ เอาไปติดตัวไว้เพื่อป้องกันชีวิตเธออย่างกระนั้นหรือ?

นายง้วนไล้ ตอบว่า ใช่แล้วครับ พระคุณเจ้าได้โปรดให้ผมสักองค์เถิดครับ ของวิเศษ ครับ

ภิกษุดอกบัวพ้นน้ำ พูดว่า ของวิเศษ ของวิเศษรึ ถ้าเป็นจริงตามที่เธอคิดแล้ว ผู้ทำหรือผู้เสกสร้างของวิเศษนั้นคงจะไม่เจ็บไข้ได้ป่วย...ไม่ตายซินะ ใช่ไหม?

แต่ทุกๆ วันนี้มันตรงกันข้าม ผุ้ที่อวดว่าเสกสร้างของวิเศษได้นั้น ฉันเห็นอายุไม่เกิน ๑๐๐ ปีสักร้าย แล้วก็ไม่พ้น แก่ เจ็บ ตาย เน่าเข้าโลงไปหมดทุกๆ อาจารย์ทีเดียว ไม่เห็นจะเหลือรอดอยู่ได้เลย แล้วขอให้เธอจงคิดดูทีว่ามันจะวิเศษได้อย่างไร?

เอ้า! พระดินที่ว่าวิเศษ นิยมกันหนักหนา ถ้าเธอหยิบไม่ดีทำตกจากมือไปก็แตก (ไม่เที่ยง) พระทองตกน้ำก็จง (ไม่เที่ยง) พระไม้ถูกไฟเข้าก็ไหม้เป็นเถ้าถ่านไป (อนิจจัง) ในเมื่อตัวเองคุ้มตัวเองก็ยังไม่รอดแล้ว มีความไม่เที่ยงแท้อย่างนี้เกิดขึ้นมาให้เห็นเตือนสติ แล้วไฉนเล่า จะสามารถไปคุ้มครองป้องกันชีวิตให้แก่เธอได้ตลอดไป? เห็นไหมเล่า ธรรมชาติธาตุแท้มันเป็นอย่างนี้จริงหรือเปล่า? ขอให้เธอจงใช้สติปัญญาคิดพิจารณาดูนานๆ อีกที

นายง้นไล้ พอได้ฟังคำตอบของ ท่านภิกษุดอกบัวพ้นน้ำ แล้วดวงตาก็เห็นะรรมชาติที่เป็นจริงขึ้นมาบ้าง จึงเกิดศรัทธาในถ้อยคำของท่านอาจารย์ แล้วได้กราบลงไปที่แทบเท้าอีกสามหน และได้เรียนถามท่านต่อไปอีกว่า

พระคุณเจ้า มีของดี ของวิเศษ ที่สามารถจะคุ้มกันได้ดีกว่า พระดิน พระทอง พระไม้อีกด้วยหรือขอรับ? ขอพระคุณเจ้าได้โปรดกรุณาให้แก่ผมบ้างเถิดครับ

ภิกษุดอกบัวพ้นน้ำ พูดว่า พระที่วิเศษยิ่งกว่าพระดิน พระทอง พระไม้ นั้นมี คือ "พระนิพพาน" ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านได้เปกิดทางไว้ให้แก่พวกเราแล้ว และพระอริยสาวกได้ดำเนินตามรอยไปนั้น ก็มีมากหลายแล้ว นี่แหละเป็นพระแท้ๆ เป็นของวิเศษแท้ๆ คุ้มครองป้องกันชีวิต การเกิดแก่เจ็บตายได้อย่างแม่นมั่น หนทางจะเดินตามไปนั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านได้ทรงชี้นทางไว้ให้แล้ว คือ "มหาสติปัฏฐานสี่ และมรรคมีองค์แปด" เท่านั้น ถ้าหากเธอเห็นว่าโลกนี้เป็นมายา เป็นของไม่เที่ยง เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา และการเวียนว่ายตายเกิดในวัฏสงสารไกลๆ นั้นจะเห็นว่าตัวใครตัวของมันเอง จะช่วยกันไม่ได้เลย ถ้าเห็นอย่างนี้แล้วละก็ คือ ธรรมจักษุ ความรู้แจ้งทางอนุสัยจิตใจ จงมาเถิด ตามฉันไปเถิดจะเกิดผล ฉันจะเป็นผู้คอยชี้แนะแนวหนทางที่ไม่ต้องเกิด แก่ เจ็บ ตาย ให้ต่อๆ ไป ถ้าเธอจิตหลุดพ้นแล้วเป็นความว่าง (สุญญตา) คือ สุญญตานิพพาน แล

นายง้วนไล้ พอได้ฟัง ภิกษุดอกบัวพ้นน้ำ จบลงแล้ว เกิดศรัทธาในพุทธธรรม จึงตัดสินใจออกบวช เพื่อแสวงหาทิศทางไปสู่ "พระนิพพาน" แทนที่จะงมงายหลงแสวงหาพระเครื่องรางของขลังอันไม่เที่ยงเพียงอย่างเดียวกันต่อไปอีก

^_^ ..._/_... ^_^
ขอความเคารพ หากผู้รู้มีสิ่งชี้แนะ น้อมรับฟังเสมอ และขอความกรุณาแย้ง ชี้แจง ชี้แนะ แม้แต่ต้องการให้เพิ่มเติมสิ่งใด ก็ขอได้บอกกล่าวมา

อ.พรหมสิทธิ์ ทิพย์ธาดาวงศ์
เอื้อ-เกื้อ-กัน เป็นกัลยาณมิตรทุกขณะจิต