แล้วทำไมพระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้ว่าการละกิเลสต้องละด้วยการรู้ การเห็น เรากล่าวว่าไม่ได้ละด้วยการไม่รู้ไม่เห็น มัวนิ่งๆ เฉยๆ ปล่อยไปตามธรรมชาติระวังจะกลายเป็นโมหะ โทษหนัก คลายช้า ในมหาสติปัฎฐานสูตร พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่าต้องรู้ทันทุกอย่าง จะหลุดพ้นหรือไม่หลุดพ้น เพราะรู้ไม่ทันต้นเหตุนั้นแหละ เรียกว่า อวิชชามืดบอดไม่รู้เห็นตามความเป็นจริง เพราะอดีตก็ดับไปแล้วไม่ควรคิดถึง อนาคตก็ยังมาไม่ถึงก็ไม่ควร
ไขว่ขว้า ปัจจุบันก็ไม่เที่ยง เกิดทันทีและดับทันที ขอถามหน่อยเคยรู้ทันตรงนี้หรือยัง เพราะเค้าเกิดดับไวกว่าความนึกคิดนะ ขอบอกจึงไม่มีบทประพันธ์อะไรมาถาม ตอบ ชอบ ชัง ได้หรอก เพราะมีข้อความขึ้นนั่นแหละคือสังขาร คือการปรุงแต่ง เป็นทุกข์อย่างยิ่ง รู้ทันก็ดับเกลี้ยงไม่เหลือหรอก็เป็นสุขอย่างยิ่ง อย่างนี้แหละพระพุทธเจ้า เรียกว่า ผู้ปรารถความเพียร ธรรมะจึงเป็นญาณปัญญาแห่งการตรัสรู้ ไม่ใช่ปรัชญา แล้วบุคคลจะล่วงทุกข์ด้วยความเพียร ไม่ใช่นั่งรอให้มันหลุดไปเอง จึงเป็นธรรมะที่เหนือกว่าธรรมชาติ

อาชีพรู้ทัน จะคิดหนอๆ ก็มีรายได้ทุกอย่าง รู้ทันจะคิดหนอๆ ก็ไม่ต้องเดือดร้อนเลยสักเรื่อง

จากสายสืบนิสัยศาสตร์